به نقل از ارث، آب‌وهوای زمین در طول هزاره‌های گذشته نوسانات قابل‌توجهی داشته و دوره‌هایی از یخبندان شدید و به دنبال آن دوره‌های گرم‌تر و مرطوب‌تر را تجربه کرده است.
دانشمندانی که ژنوم عربیکا را مورد مطالعه قرار دادند، توانستند چگونگی تأثیر این تغییرات آب‌وهوایی بر جمعیت گیاه قهوه را ردیابی کنند. یافته‌های آن‌ها همبستگی جذاب بین آب‌وهوا و فراوانی عربیکا را نشان داد.
در طول دوره‌های سخت، به ویژه خشکسالی‌های طولانی، گونه عربیکا کاهش یافت. این زمان‌های چالش‌برانگیز احتمالاً منجر به افزایش رقابت برای منابع و کاهش موفقیت در پرورش می‌شود.
هنگامی که آب‌وهوا به سمت شرایط گرم‌تر و مرطوب‌تر تغییر کرد، جمعیت عربیکا رونق گرفت. شرایط رشد مساعد به گیاهان امکان رشد و تکثیر آسان‌تر را می‌داد.
این الگوی چرخه‌ای کاهش و رشد جمعیت که مستقیماً با تغییرات آب‌وهوایی مرتبط است، انعطاف‌پذیری قابل توجه قهوه عربیکا را در طول صدها هزار سال نشان می‌دهد. این توانایی قابل توجه گیاه برای سازگاری و زنده ماندن در محیط پویا را برجسته می‌کند.
با این حال، نقشه‌برداری اخیر از ژنوم عربیکا بارقه‌ای از امید را نشان می‌دهد. این طرح ژنتیکی پیچیده به دانشمندان اجازه می‌دهد تا عمیق‌تر در عملکرد درونی گیاه قهوه کاوش کنند.
با تجزیه‌وتحلیل این نقشه، محققان می‌توانند ژن‌های خاصی را شناسایی کنند که ممکن است با مقاومت در برابر بیماری‌ها یا توانایی سازگاری با شرایط متغیر محیطی مرتبط باشد.
بنابراین، دفعه بعد که جرعه‌ای از نوشیدنی خود را می‌نوشید، این را به خاطر بسپارید که قهوه شما حکایتی از شگفتی‌های طبیعی، آب‌وهوای باستانی و قدرت پایدار گیاهان را در خود دارد.
نتایج این تحقیق در BioRxiv منتشر شده است.
انتهای پیام
