۵۵۵ روز؛ حکایت ننگ جهان مقابل اشک‌هایی که در غزه خشک نمی‌شود

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، دیروز نوار غزه وارد روز 555 جنگ نسل کشی وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه این باریکه شد؛ جنگی که طی آن مرگبارترین سلاح‌های آمریکایی و اسرائیلی در مساحتی به وسعت بیش از 365 کیلومتر مربع بر سر بیش از دو میلیون غیرنظامی فلسطینی که بیش از نیمی از آنها کودک هستند، آوار شده است.

555 روز از بزرگترین درد انسانی در عصر جدید

555 متشکل از سه عدد 5 متوالی، شاید برای بسیاری در مناسبت‌های مختلف جذاب باشد، اما در مورد غزه بیانگر عمق فاجعه‌ای است که بیش از دو میلیون انسان بی‌گناه در آن گرفتار شده‌اند.

بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی وزارت بهداشت غزه از 7 اکتبر 2023 تعداد شهدایی که به بیمارستان رسیده‌اند، به بیش از 51 هزار نفر و تعداد زخمی‌ها به حدود 117 هزار تن رسیده است.

555 روز از بزرگترین فاجعه انسانی عصر جدید در غزه می‌گذرد؛ جایی که مردم بدون بیمارستان، بدون بهداشت، بدون دارو، بدون مدرسه و دانشگاه، بدون خانه یا حتی چادر و بدون غذا و بدون آب هستند. همه می‌دانند که حتی تصور چنین شرایطی برای یک روز هم برای هر انسانی وحشتناک است، اما مردم غزه بیش از 555 روز است که این شرایط را زندگی می‌کنند.

پشت عدد 555 روزهای وحشتناک و غم انگیزی به سنگینی کوه‌ها در غزه نهفته است. این شماره یک تبلیغ برند برای هیچ شرکتی نیست؛ بلکه نمایانگر دردهای بزرگی است که بیش از 2 میلیون انسان در غزه آن را به دوش کشیده‌اند و بسیاری از آنها امروز زیر خاکند.

13 هزار ساعت خونین در غزه

فعالان در شبکه‌های اجتماعی 555 روز را به ثانیه‌ها، دقیقه‌ها و ساعت‌ها تقسیم کردند تا بتوانند گوشه‌ای از رنج بزرگ مردم غزه را برای جهانیان بیان کنند. 555 روز برابر با بیش از 13 هزار ساعت خونین است که مردم غزه تجربه کرده و همچنان در همین وضعیت قرار دارند.

هیچکس نمی‌تواند 555 روز زندگی زیر آتش و مرگ را توصیف کند؛ مگر مردم غزه که بزرگترین مصیبت‌های انسانی را تجربه کرده‌اند و طعم کشتار، ویرانی، گرسنگی، تشنگی، شکنجه، آوارگی، محاصره و ... را در این روزهای طولانی چشیده‌اند.

مرگ وجدان جهانی زیر آوارهای حقیقت در غزه

در حالی که غزه رکورد پانصد و پنجاه و پنجمین روز جنگ را ثبت می‌کند، بسیاری معتقدند، خیانتی که جهان به مردم غزه کرد، از آوارهایی که بر سر آنها ریخته می‌شود سنگین‌تر است؛ جایی که صدای وجدان جهانی زیر آوار حقیقت دفن شده و جهانیان در حال تماشای بزرگترین رنج انسانی در غزه هستند، بدون اینکه کاری برای پایان دادن به این رنج انجام دهند.

مردم غزه خستگی و درماندگی خود را در برابر این کشتار بزرگ پنهان نمی‌کنند، اما همچنان استوار در سرزمین ویران شده خود مانده‌اند. در غزه هر دقیقه یک خانواده متلاشی می‌شود و مردم غزه امروز خودشان را در جایی می‌بینند که دیگر سخنان و گریه‌هایشان تاثیری بر جهانیان ندارد و هیچ پاسخی به آنها داده نمی‌شود.

بیش از 2 میلیون انسان بی‌پناه و بی‌دفاع در غزه، مقابل دشمن جنایتکاری قرار دارند که هیچ تمایزی میان افراد مسلح با کودکان، زنان یا سالمندان قائل نیست و قوانین بین المللی هم معنایی برای آن ندارد؛ زیرا از مصونیت مدعیان حامی این قوانین برخوردار است.

دشمن جنایتکار در غزه، بیمارستان‌ها، مدارس و پناهگاه‌ها را بمباران می‌کند و به آتش می‌کشد، گذرگاه‌ها را بسته و اجازه رسیدن آب و غذا به مردمی که در میان بزرگترین فاجعه انسانی قرن زندگی می‌کنند را نمی‌دهد.

555؛ حکایت مرگ و اشک‌هایی که هرگز خشک نمی‌شوند

555 روز حکایتی از مرگ زندگی در تک تک خانه‌هاست، حکایت اشکی که هرگز خشک نشد و آرزوهایی که زیر خاک دفن شدند. 555 روز مظهر روزهای انتظار، از دست دادن و ناامیدی مردمی است که بدون امید و سرپناه منتظر مرگ مانده‌اند.

555 روز است که هزاران خانواده در جستجوی سرپناه از جایی به جای دیگر نقل مکان کردند، اما هیچ سرپناهی نیافتند. هیچ گوشه‌ای از نوار غزه محاصره شده از بمباران در امان نبوده و تک تک مردم غزه در هر کجا منتظر مرگ مانده‌اند و نمی‌دانند الان نوبت آنهاست یا یک ساعت دیگر یا فردا یا.....

سکوت جامعه بین‌المللی در قبال آنچه در غزه می‌گذرد؛ تنها به‌خاطر ناتوانی این جامعه نیست، بلکه همدستی کامل آن را با جنایتکاران صهیونیست نشان می‌دهد. سازمان‌های بین‌المللی که برای حمایت از حقوق بشر و نظارت بر عدالت تأسیس شده بودند، اکنون شاهدان ساکت جنایاتی هستند که تصاویر آن در سراسر جهان منتشر شده است و هیچ‌کس نمی‌تواند منکر آن باشد.

صحنه پدری که پیکرهای فرزندانش را در آغوش می‌گیرد و مادری که نوزاد بی‌جان خود را در بغل دارد، همگی دروغ بودن شعارهای بین‌المللی درباره حقوق بشر و کرامت انسانی را آشکار می‌کنند؛ جایی که حتی کفن که در ساده‌ترین جوامع به‌عنوان یک حق اولیه برای هر انسانی تلقی می‌شود، در سایه محاصره خفه‌کننده و کشتارهای مداوم علیه غزه تبدیل به کالای لوکسی شده است که غزه از آن بی‌بهره است!

مرگ انسانیت به دست مدعیان آن در آمریکا و اروپا

کاملاً روشن است که این حجم از وحشی‌گری صهیونیست‌ها بدون وجود یک فضای بین‌المللی شکننده که به تاجران مرگ اجازه می‌دهد هر جنایتی را که می‌خواهند مرتکب شوند، نمی‌توانست ادامه پیدا کند. جهان امروز که قدرت‌های بزرگ آن ادعای انسانیت و حمایت از حقوق انسان‌ها را دارند، غزه را در برابر ماشین کشتار جنایتکاران صهیونیست تنها گذاشتند و همه این قدرت‌ها با جنایتکاران همکاری می‌کنند.

آمریکا که از سالیان دراز با شعارهای دموکراسی و حقوق بشر، گوش جهانیان را کر و خودش را به‌عنوان نگهبان نظم جهانی معرفی می‌کند، امروز ماهیت واقعی خود را به نمایش گذاشته و در را به‌روی اسرائیل باز کرده است تا از هیچ جنایت وحشیانه‌ای در غزه دریغ نکند؛ بدون اینکه هیچ گونه مجازاتی در انتظارش باشد.

اروپا هم که همواره به شعارها و ادعاهای حقوق‌بشری خود معروف بوده، در موضع‌گیری قاطع در برابر این حجم از وحشی‌گری درمانده است و در این خلأ بین‌المللی، اسرائیل با زیر پا گذاشتن هرگونه قانون بین‌المللی و اخلاقی، به جنایت علیه بشریت در غزه ادامه می‌دهد.

اما واقعاً چگونه می‌توان سکوت بین‌المللی در برابر این جنایات را توجیه کرد؟ آیا وجدان جهانی تا این اندازه نابود شده است؟ هیچ‌کس نمی‌تواند انکار کند، آنچه در غزه اتفاق می‌افتد، نشان‌دهنده یک زخم باز در قلب بشریت است، این‌که کودکی از حق زندگی محروم و بدون کفن دفن شود؛ آن هم در حالی که جامعه جهانی با سکوت خود به جنایات اشغالگران مشروعیت می بخشد و چراغ سبز ادامه این جنایات را می‌دهد، لکه ننگی بزرگ بر پیشانی جهانیان و همه مدعیان حقوق انسان‌هاست.

انتهای پیام/