«بی‌پایان» ادای دینی کوچک به یک مرد بزرگ/ بخشی از امنیت مردم ایران از دهه ۶۰ با نام حسن تهرانی‌مقدم گره خورده است

ساسان فلاح‌فر کارگردان فیلم داستانی «بی‌پایان» که امروز سه‌شنبه ساعت ۲۲:۳۰ از شبکه دو سیما روی آنتن می‌رود، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره ساخت این فیلم اظهار کرد: من مدت‌هاست که در حوزه سینمای مقاومت فعالیت می‌کنم و از اوایل دهه ۱۳۹۰ تا امروز مستندهای بسیاری در این حوزه تولید کرده‌ام. وقتی مستند «مردی با آرزوهای بزرگ» را درباره شهید تهرانی‌مقدم تهیه می‌کردم به شناخت بیشتری از ایشان رسیدم. این مستند به بخشی از تولیدات تسلیحات هوایی ابداعی ایشان می‌پرداخت و به نظرم آمد که به دلیل محدودیت‌های موجود کمتر فیلمی درباره شهید تهرانی‌مقدم ساخته شده و همان زمان به این موضوع فکر کردم که چطور می‌توانیم فیلمی متفاوت درباره ایشان بسازیم تا ادای دین کوچکی به این مرد بزرگ باشد.

فلاح‌فر خاطرنشان کرد: اوایل سال گذشته تحقیقات و ایده‌پردازی درباره این فیلم را آغاز کردیم و به منابعی هم دست پیدا کردیم و با آقای داوود گنجوی صحبت کردم و بعد از اینکه درباره فیلمنامه این اثر به نتیجه رسیدیم روایت‌هایی داشتیم که باید پازل فیلمنامه را کنار هم می‌چیدیم و کم‌کم قصه را تکمیل می‌کردیم و به این نتیجه رسیدیم که برشی کوتاه در حد کمتر از یک روز از زندگی شهید تهرانی‌مقدم را به تصویر بکشیم و در نهایت فیلمنامه نوشته شد و به خاطر محدودیت‌های مالی طی ۱۰ تا ۱۵ روز بیشتر زمان برای فیلمبرداری نداشتیم و اصرارمان بر این بود که فیلم در سالروز شهادت ایشان که ۲۱ آبان ماه است به پخش برسد.

وی تأکید کرد: همانطور که گفتم من سالهای زیادی است که در حوزه مقاومت کار کرده‌ام و شاید امروز به دلیل شرایطی که وجود دارد بیشتر از گذشته از شهید تهرانی‌مقدم یاد می‌شود اما من ایده ساخت این فیلم را پیش از طوفان‌الاقصی داشتم و همزمان با طوفان‌الاقصی فیلمبرداری ما آغاز شد. همیشه در تولیداتم که با موضوع مقاومت بوده سعی کردم آثار با بالاترین کیفیت ساخته شوند و آنقدر بر کیفیت تأکید دارم که می‌توانم بگویم هیچ جشنواره مستندی در ایران وجود ندارد که من از آن جایزه نگرفته باشم. در ساخت «بی‌پایان» ما به این موضوع توجه داشتیم که متأسفانه آثار تصویری چندانی از شهید تهرانی‌مقدم وجود ندارد و از طرفی ساخت یک فیلم مستند با موضوع زندگی ایشان هم شرایط محدودی را ایجاد می‌کند و ما در نهایت به این نتیجه رسیدیم که بهتر است به سمت ساخت یک فیلم داستانی برویم.

این کارگردان در ادامه گفت: من تابحال تجربه ساخت فیلم داستانی نداشتم اما در ساخت «بی‌پایان» هم مثل دیگر مستندهایی که تولید کرده‌ام به کیفیت اهمیت بالایی می‌دادم و یکی از مسائلی که بسیار به آن توجه داشتم این بود که مخاطب به لحاظ بصری ارتباط خوبی با شهید حسن تهران‌مقدم برقرار کند و به همین دلیل اصرار داشتم که بازیگر ایفا کننده این نقش باید شباهت زیادی به ایشان داشته باشد. جالب است بگویم که ما به قدری به این شباهت نزدیک شدیم که وقتی در لوکیشن فیلم که مربوط به یکی از پایگاه‌های سپاه می‌شد حاضر شدیم، در زمان فیلمبرداری کسانیکه شهید تهرانی‌مقدم را از نزدیک دیده بودند و با او ارتباط داشتند با دیدن بازیگر فیلم منقلب می‌شدند و به شباهت ایجاد شده تأکید داشتند که این نکات برای من بسیار ارزشمند بود. من نمی‌دانم که چقدر در بیان حرفی که مدنظر داشتیم موفق بودیم اما اطمینان دارم که فیلمی آبرومند و درخور ساخته شده است.

فلاح‌فر با اشاره به لزوم پرداختن به قهرمان‌های ملی در آثار سینمایی اظهار کرد: در همه جای دنیا کشورهایی که سینما دارند سعی می‌کنند قهرمان‌های خود را از طریق زبان سینما به ملت‌شان معرفی کنند و حتی قهرمان‌هایی غیر واقعی برای خودشان می‌سازند که نمونه‌های بسیاری از آن را در سینمای هند، هالیوود، کره جنوبی و… مشاهده می‌کنید. در این ایام به ضرورت شرایطی که وجود دارد تولید چنین آثاری در کشور ما بیشتر شده اما این بیشتر شدن به طور مطلق نمی‌تواند اتفاق خوبی باشد چرا که باید هر کاری که ساخته می‌شود کیفیت مطلوبی داشته باشد و اگر اینگونه نباشد حتی ممکن است اثری آسیب‌زننده باشد. من ادعای این را ندارم که یک فیلم سینمایی با بهترین کیفیت ساخته‌ام، فیلم من برای پخش در تلویزیون ساخته شده ولی این فیلم به ضرورتی اساسی پاسخ می‌دهد. ما وقتی قهرمان‌هایی واقعی داریم می‌توانیم آثار خوبی درباره آن‌ها بسازیم و آن‌ها را به مردم خودمان و حتی غیر ایرانی‌ها معرفی کنند چرا که ممکن است در سراسر دنیا افرادی علاقه‌مند باشند تا بدانند که چگونه این تحولات در کشور ما ایجاد شده است.

وی افزود: ما از زیر صفر به اینجا رسیدیم و اگر امروز می‌توانیم به صهیونیست‌ها با موشک‌هایمان پاسخ دهیم بخش زیادی از این توانایی را از فعالیت‌های حسن تهرانی‌مقدم به دست آورده‌ایم. وقتی که ما در دهه ۱۳۶۰ از لیبی موشک خریدیم افسران این کشور به ایران آمدند تا ما بتوانیم از تسلیحات آن‌ها استفاده کنیم و وقتی تصمیم گرفتند از ایران بروند همه قطعات را تخریب کردند و حسن تهرانی‌مقدم کمتر از ۱۷ روز همه آن تجهیزات را بازسازی کرد و ما توانستیم موشک پرتاب کنیم. بخش اعظمی از امنیت مردم ایران از همان دهه ۱۳۶۰ با نام حسن تهریانی مقدم گره خورده است و او کسی است که می‌توان آثار مختلف و غیرتکراری درباره‌اش تولید کرد و علاوه بر ایشان ما قهرمان‌های دیگری هم مثل شهید فخری‌زاده داریم که متأسفانه به دلیل متریال کم، کمتر به سراغشان رفته‌ایم.

این کارگردان درباره نزدیک شدن به شخصیت واقعی شهید تهرانی‌مقدم گفت: علاوه بر چهره و ظاهر ما تلاش بسیار زیادی داشتیم که ادبیات، رفتار و صحبت‌های بازیگر فیلم به شهید تهرانی‌مقدم نزدیک شود. من همه آن چیزی که از تصویر و صدای حسن تهرانی‌مقدم وجود داشت در اختیار حمید ابراهیمی قرار دادم تا به کاراکتر ایشان نزدیک‌تر شویم. ما حتی در تیتراژ تصاویری واقعی از شهید تهرانی‌مقدم را می‌بینیم که مابه‌ازای آن را در فیلم دیده‌ایم و مخاطب می‌تواند با دیدن این تصاویر به شباهت فیلم «بی‌پایان» به واقعیت پی ببرد.

فلاح‌فر در پایان خاطرنشان کرد: فیلم «بی‌پایان» مربوط به فعالیت‌های حسن تهرانی‌مقدم در زمینه تجهیزات فضایی است. شاید کمتر کسی بداند که ایشان در این زمینه چه خدماتی داشته است. پرتابگرهای ماهواره‌ای قدرتمندی به واسطه فعالیت‌های ایشان تولید کردیم و توانستیم جزو ۹ کشوری باشیم که به این دانش دسترسی دارد. در این فیلم دو قصه موازی با هم روایت می‌شود که هر کدام در دو تاریخ متفاوت به فاصله ده سال هستند. ما یک روز کاری شهید تهرانی‌مقدم را در این فیلم مشاهده می‌کنیم. ایشان در پروژه قائم به شهادت رسیدند و ما در روایت دیگری که در این فیلم شاهد هستیم، مشاهده می‌کنیم که در سال ۱۴۰۲ ماهواره‌بر قائم ماهواره‌های ناهید و چمران را پرتاب می‌کند و در واقع ما چند سال پس از شهادت ایشان حاصل فعالیت‌های ایشان را می‌بینیم.