به گزارش خبرنگار ایرنا، وقتی شهید " آیت الله رییسی"، حسین امیرعبداللهیان را برای سمت وزارت امور خارجه ایران به مجلس معرفی کرد و مجلس هم به وی برای این پست خطیر و مهم رای اعتماد داد، رئیس قوه مجریه می دانست که چه فردی را برای پیشانی دولتش در امور بین المللی انتخاب کرده است.
به مانند رییس جمهور بیشتر اهل عمل بود تا مصاحبه و گفت و گو با رسانه ها و به دور از حاشیه و با پرهیز از خودنمایی کارهایش در امور دیپلماسی را به پیش می برد و صاحبنظران و تحلیلگران سیاسبی داخلی و خارجی، وی را بحق قاسم سلیمانیِ عرصه دیپلماسی می نامیدند و به عنوان مجاهد خستگی ناپذیر سیاست بین المللی می شناختند و از او یاد می کردند.
هرچند ساده و بی تکلف سخن می گفت و اهل ژست ها و اداها و بازی با کلمات سیاسی مرسوم سیاستمداران نبود، اما مرد دیپلماسی ایران زبان بدن سیاست را خوب از بَر بود و هماوردی قوی و حریفی کاربلد برای سیاستمداران زبده و کارکشته دیگر ممالک دنیا بود تا هیچ حقی از ایران ضایع و زائل نگردد.
او خود را یک مجاهد و مبارز در میدان سیاست می دانست و کارهای ناتمام سردار سلیمانی مرد میدان جنگ را در آوردگاه های خطیر سیاسی یکی پس از دیگری تکمیل می کرد.
امیرعبداللهیان اگرچه وزیر امور خارجه ایران بود اما در عمل ضمن دفاع از کیان بین المللی ایران اسلامی، در سایه سکوت و انفعال کشورهای عربی و اسلامی زبان گویا و رسای محور مقاومت و مردم مظلوم فلسطین و یمن نیز بود و رفتن نابهنگامش ضایعه ای تلخ برای کشورهای مظلوم و درگیر جنگ منطقه به شمار می رود.
سیاستمداران امیرعبداللهیان را عامل وحدت بین میدان نبرد نظامی و دفاعی با جببه استکبار و میدان دیپلماسی می دانند و وی به اعتراف صاحبنظران هنرمندانه و رندانه سیاست خارجی را برای تامین منافع ایران و محور مقاومت در سطح منطقه و بین المللی بکار گرفته بود.
توافق ایران و عربستان با میانجیگری چین، توافق ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، موافقت‌نامه تجارت آزاد ایران و اتحادیه اقتصادی اورآسیا، امضای سند همکاری ۲۰ ساله بین ایران و ونزوئلا، عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای، امضای سند همکاری در حوزه های گوناگون با کشورهای مختلف در اروپا، اسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و اوراسیا گوشه ای از تلاش های سه ساله دیپلماتیک امیرعبداللهیان در کسوت وزارت امور خارجه ایران است.
"همه با هم برای عزت ایران" شعار آقای دیپلمات بود و با تلاش های خستگی ناپذیر خودش و تیمش این شعار را فارغ از ژست های مرسوم دیپلماتیک در عمل عینیت بخشید و در عرصه سیاست و دیپلماسی موفق ظاهر شد و در مساله فلسطین با وجود سکوت سران کشورهای عربی، وی تمام تلاش و همت خود را بکار بست تا به جنگ ویرانگر غزه پایان دهد.
هرچند وزارت امور خارجه آخرین پست و مسئولیت امیرعبداللهیان بود اما وی از سال ۱۳۷۶ تا سال ۱۴۰۰ و پیش از تصدی گری پست وزارت، سمت های متعددی در حوزه سیاست خارجی داشت و دانش آموخته دنیای سیاست بود.
وی تجربیات خود در امور دیپلماتیک را با تالیف کتاب‌هایی چون «صبح شام»، «ناکارآمدی طرح خاورمیانه بزرگ آمریکا»، «دموکراسی متعارض ایالات متحده آمریکا در عراق جدید» و «استراتژی مهار دوگانه آمریکا» به ثبت رساند و البته مقالات زیادی هم در حوزه سیاست و دیپلماسی نگارش کرد.
به گواه نزدیکانش خستگی در قاموسش جایی نداشت و برای پیشبرد اهداف ایران و جبهه مقاومت گاه در یک روز به چندین کشور سفر می کرد و تا حصول نتیجه موضوع را پیگیری می کرد.
خبره و کاربلدی، ممارست و پیگیری در موضوعات تا حصول نتیجه، رعایت اخلاق، اشراف به زبان بدن سیاسی و ویژگی های دیگر باعث شده است که در زمان حیات و ممات از این چهره شاخص میدان دیپلماسی به نیکی یاد شود و سیاستمداران داخلی و خارجی را به کرنش واداشته است هرچند نباید حملات رسانه ای و تبلیغاتی خناسان و معاندان از پیروزی ها و موفقیت وی در حوزه سیاست خارجی را فراموش کرد.
اما تاریخ گواه است که آقای وزیر امور خارجه تا آخرین روز حیات کوتاه خود در عرصه های خارجی برای تعالی و عزتمندی ایران و رفع مشکلات هموطنانش و دیگر مسلمانان دربند درنگ نمی کرد و رفع مشکل حج عمره مفرده ایرانیان بعد از گذشت چندین سال نمونه ای کوچک از این تلاش ها بود که امسال به سرانجام رسید و تعدادی از هموطنان عازم حج مفرده شدند.
امیرعبداللهیان دانش‌آموختهٔ کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه، کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در سال ۱۳۷۵ و دکترای روابط بین‌الملل از دانشگاه تهران بود.
کارشناس و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در بغداد، عضو کمیته سیاسی-امنیتی مذاکرات هسته‌ای ایران با EU۳ (سه کشور اروپایی)، عضو کمیته مذاکرات ایران، عراق و آمریکا در موضوع عراق، سفیر جمهوری اسلامی ایران در بحرین، معاون عربی و آفریقای وزارت امور خارجه و دستیار ویژه رئیس مجلس و مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی بخشی از مسوولیت های امیر عبداللهیان از سال ۱۳۷۶ تا ۱۴۰۰ و پیش از تصدی وزارت امور خارجه بوده است.
وی خادم افتخاری حرم امام رضا(ع) نیز بود.
آخرین دیدار سیاسی آقای وزیر امور خارجه ایران با رییس جمهور آذربایجان در تاریخ ۳۰ اردیبهشت ماه و در آیین افتتاح سد مرزی قیز قلعه سی در مرز استان آذربایجان شرقی با کشور آذربایجان بود.
بعد از افتتاح این سد بود که بالگرد حامل وزیر امور خارجه به سمت عرش اعلا به پرواز درآمد و آخرین سفر مرد دیپلمات ایران نیز رقم خورد تا بعد از سالها تلاش طاقت فرسا برای اعتلای نام ایران و ایرانی دمی بیاساید و خستگی ایام کار را از جان بدر کند.
آقای وزیر و مبارز میدان سیاست متولد ۱۳۴۳ دامغان از توابع استان سمنان بود و از وی ۲ فرزند دختر و پسر به یادگار مانده است.
برای مرد میدان دیپلماسی ایران آرزوی سفری خوش داریم و نگاه و دعای خیرمان را بدرقه راهش می کنیم و از خداوند سبحان علو درجات را برایش مسئلت داریم.
پیکر آقای وزیر دولت سیزدهم و دیپلمات نستوه ایران اسلامی و صدای رسا و خاموش نشدنی محور مقاومت و مردم مظلوم فلسطین و یمن امروز در آستان مقدس امامزاده شاه عبدالعظیم حسنی (ع) در شهر ری تهران به خاک سپرده شد.
به گزارش ایرنا، بالگرد حامل"آیت الله سید ابراهیم رئیسی" رییس قوه مجریه، "حسین امیرعبدالهیان" وزیر امور خارجه، "آیت الله سید محمدعلی آل هاشم" نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی و امام جمعه تبریز، "مالک رحمتی" استاندار آذربایجان شرقی، سردار" سید مهدی موسوی" فرمانده و سرتیم یگان حفاظت ریاست جمهوری، تیم پروازی آشیانه ارتش شامل سرتیپ دوم خلبان سید ناصر مصطفوی، سرتیپ دوم خلبان محسن دریانوش و سرهنگ دوم بهروز قدیمی کادر آشیانه پرواز روز یکشنبه هفته جاری پس از افتتاح سد مرزی «قیز قلعه‌سی» در مسیر افتتاح پروژه «ارتقای کیفیت پالایشگاه تبریز» در منطقه ورزقان دچار سانحه سقوط شد و تمام سرنشینان این بالگرد در شب ولادت امام رضا (ع) جان به جان آفرین تسلیم کردند و شهدای خدمت نام گرفتند.
