به گزارش ایسنا، پیش‌بینی می‌شود این قطعنامه مورد تایید بسیاری از کشورها قرار گیرد، البته مذاکرات در مورد جزئیات نهایی پیش‌نویس این قطعنامه همچنان ادامه دارد.
بسیاری از دیپلمات‌ها از جمله اروپایی‌ها تخمین زدند این بار قطعنامه مذکور مورد حمایت حداکثری کشورها قرار گیرد، یعنی حتی بیشتر از سال ۲۰۱۲ که در مورد عضویت فلسطین در سازمان ملل به عنوان کشور ناظر رای گیری شد و ۱۳۸ کشور با آن موافقت کردند.
به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، پذیرش عضویت فلسطین در سازمان ملل اهرم فشاری هم بر آمریکا خواهد بود که به شدت مخالف این مساله است و مدعی است که این امر باید به عنوان بخشی از مذاکرات با رژیم صهیونیستی انجام گیرد و فعلا شرایط برای آن مهیا نیست.
عضویت کامل یک کشور در سازمان ملل مستلزم عبور از سه مرحله است: نخست ارائه درخواست به دبیرکل سازمان ملل، سپس ارجاع این موضوع به شورای امنیت که آن هم خواستار رای‌گیری مجمع عمومی سازمان ملل در مورد آن خواهد شد و در نهایت رای‌گیری مجمع عمومی بر سر این موضوع.
شاید کسب رای موافق از شورای امنیت که آمریکا همواره در آن کارشکنی می‌کند و مانع از صدور قطعنامه می‌شود، سخت‌ترین مرحله در این بین باشد.
فلسطین اولین بار درخواست رسمی خود برای عضویت در مجمع عمومی سازمان ملل را سال ۲۰۱۱ ارائه داد. محمود عباس در آن زمان درخواست خود را به بان کی مون دبیرکل وقت سازمان ملل ارائه داد و او نیز این درخواست را به شورای امنیت ارجاع داد که به سبب کارشکنی‌های آمریکا عضویت فلسطین در مجمع عمومی به رای گذاشته نشد و پرونده عضویت فلسطین همچنان در شورای امنیت بدون نتیجه‌ای باقی ماند.
فلسطین سال ۲۰۱۲ خواستار عضویت در سازمان ملل به عنوان یک عضو ناظر شد که دو سوم کشورها (۱۳۸ کشور) به آن رای موافق دادند. بر خلاف شورای امنیت، در مجمع عمومی سازمان ملل همه ۱۹۳ کشور حق رای دارند و کسی از حق وتو برخوردار نیست.
اکنون در سایه جنگ و نسل‌کشی در غزه، فلسطینیان درصدد ارائه درخواست عضویت کامل به مجمع عمومی سازمان ملل هستند و مسلم است که آمریکا اجازه نخواهد داد شورای امنیت توصیه‌ای برای مجمع عمومی در مورد رای‌گیری در مورد پذیرش کامل فلسطین صادر نخواهد کرد، چرا که چنین چیزی مستلزم رای موافق همه ۱۵ عضو دائم شورای امنیت است.
انتهای پیام
