رویا جعفری روز پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا با اشاره به محبوبیت رشته‌های ورزشی دریایی بادبانی به ویژه سیلینگ در سطح بین المللی، اظهار کرد: می‌توان با میزبانی از مسابقات و رویدادهای مختلف در سطح ملی و بین المللی به رونق گردشگری در منطقه کمک شایانی کرد.
وی با تاکید بر اینکه راه اندازی این مراکز آموزشی می‌توانند نقش مهمی در آموزش و ترویج فرهنگ دریانوردی در بین نسل جوان ایفا کنند، افزود: بادبانی ورزشی مهیج و آموزنده است که می‌تواند به تقویت روحیه جسمانی و روانی افراد، افزایش اعتماد به نفس و ارتقای مهارت‌های حل مسئله کمک کند.
این کارشناس در ادامه صحبت‌های خود به مرکز بادبانی والنسیا در اسپانیا به عنوان نمونه‌ای موفق از این نوع مراکز آموزشی اشاره کرد و ادامه داد: این مرکز که در شهر والنسیا واقع شده است، شامل مجموعه کاملی از امکانات آموزشی و ورزشی، از جمله استخرهای آموزشی، سالن‌های بدنسازی، قایق‌های بادبانی مدرن و تجهیزات آموزشی پیشرفته است؛ مرکز بادبانی والنسیا میزبان برگزاری اردوهای تمرینی، مسابقات و رویدادهای بادبانی در سطوح مختلف ملی و بین‌المللی است و به عنوان یکی از قطب‌های اصلی آموزش و پرورش مربیان و سیلورهای حرفه‌ای در جهان شناخته می‌شود.
وی با بیان اینکه فدراسیون بادبانی می‌توانست نقش بسزایی در ارتقاء ورزش‌های دریایی به ویژه سیلینگ ایفا کند، گفت: متاسفانه حاشیه‌های این فدراسیون و تصمیمات غیر کارشناسی، چاره‌ای جز انحلال آن باقی نگذاشت.
جعفری با انتقاد از دسترسی نداشتن به قایق‌های بادبانی برای ورزشکاران این رشته و نقش اصلی کم کاری فدراسیون منحل شده در این راستا، گفت: پس از تشکیل فدراسیون بادبانی، اولین درخواست دسترسی برای برگزاری دوره‌های آموزشی، برنامه‌های تمرینی مطابق با برنامه عملیاتی سال مطرح شد اما متاسفانه پیگیری‌های 13 ماهه نتیجه نداد و فدراسیون بادبانی از تحویل آنها خودداری کرد.
سرپرست کمیته مراکز و تجهیزات فدراسیون سابق بادانی با بیان اینکه تدوین شیوه نامه توزیع قایق‌ها توسط کمیته‌های تخصصی فدراسیون بی نتیجه ماند، اظهار کرد: در نهایت توزیع قایق‌ها در فدراسیون سابق بادبانی بدون اعتنا به شیوه نامه و بر اساس معیارهای غیرشفاف و بدون در نظر گرفتن نیازهای واقعی مناطق انجام شد که قطع یقین مغایر با عدالت ورزشی بود؛ پیگیری‌ها نتیجه نمی‌داد و اعضای کمیته در جریان تصمیمات قرار نمی‌گرفتند.
به گفته جعفری توزیع قایق‌ها بدون در نظر گرفتن امکانات زیرساختی، مدیریتی، ایمنی، اجرایی و حتی نگهداری و تعمیر آنها در استان‌ها و شهرستان‌ها، نه تنها کمکی به رشد این ورزش نکرده، بلکه هم اکنون شرایطی رقم خورده که برخی استان‌های غیر ساحلی که حتی یک مربی یا ورزشکار فعال ندارند دارای تجهیزات و برخی از مناطق همچون جزیره کیش که دارای دسترسی به آبهای آزاد هستند و ورزشکاران مطرحی دارند، هیچ قایق یا تجهیزاتی ندارند.
