جواد شاهجویی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: اگر بخواهیم تصویر بزرگی از وضعیت ترانزیتی کشور داشته باشیم، سال‌های گذشته و از سال ۱۳۹۳ که رکورد ترانزیت کشور را داشتیم، به‌خصوص بعد ار تحریم‌ها، ترانزیت ما همواره کاهشی بوده است. اما با روی کار آمدن دولت جدید و عزم جدی برای افزایش ترانزیت، در کنار آن اتفاقاتی که در منطقه و جهان رخ داد مانند جنگ اوکراین یا مساله دریای سرخ، می‌توان گفت که اقبال به ترانزیت از خاک ایران بین کشورها افزایش داشته است.
وی ادامه داد: ما توانستیم در سال ۱۴۰۲، رکورد ترانزیت از خاک ایران را شاهد باشیم و بالغ بر ۱۶ میلیون تن ترانزیت از کشور اتفاق افتاد؛ ۱۴.۷۵ میلیون تن از طریق جاده و ۱.۶ از طریق ریل ترانزیت کل کشور بود. اما اینکه ترانزیت از داخل ایران از طریق حمل‌ونقل ریلی کاهش یافته، صحیح است، در حالی‌که باید برعکس این آمار را شاهد می‌بودیم، به‌واسطه مزیت‌هایی که ریل دارد باید بیشتر ترانزیت ما از طریق ریل انجام می‌شد.
بیشتر بخوانید
این کارشناس حوزه حمل‌ونقل بیان کرد: اگر فقط از منظر ترانزیت کلان به موضوع ترانزیت نگاه کنیم، ترانزیت جاده‌ای با توج به سوبسیدی که در حوزه سوخت می‌دهیم، شاید چندان آورده اقتصادی برایمان نداشته باشد، هرچند که آورده‌های سیاسی - امنیتی برای کشور داشته باشد. اما ترانزیت ریلی است که می‌تواند اقتصاد جدی برای کشور ایجاد کند، به‌واسطه اینکه سوخت کمتری مصرف می‌شود و هزینه خیلی پایین‌تر است.
شاهجویی خاطرنشان کرد: این مساله هم به‌دلیل مدیریت و بهره‌برداری ناصحیحی است که در شبکه حمل‌ونقل ریلی ما اتفاق می‌افتد؛ راه‌آهن ما برای حمل بارهای ترانزیتی کند است و هزینه بالاتری هم دارد که البته بخشی به‌دلیل پایین‌بودن هزینه بار از طریق جاده است که به‌صورت مصنوعی پایین نگه داشته شده؛ اما به‌واسطه بهره‌برداری نامناسب از ریل، عملا صاحب و فورواردر کالا، حمل‌ونقل ریلی را ترجیح نمی‌دهد و به همین دلیل هم حمل‌ونقل جاده‌ای توانسته ۹ برابر حمل‌ونقل ریلی، سهم ترانزیتی کسب کند.
انتهای پیام
