به نقل از ارث، یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که سطح دی‌اکسیدکربن (CO۲) نقش مهمی در طول عمر و انتقال ویروس‌های موجود در هوا دارد.
ویروس‌ها از طریق قطرات کوچکی که هنگام تنفس، عطسه یا سرفه بیرون می‌افتند و سپس منتشر می‌شوند. این قطرات، ویروس‌ها را از طریق هوا از فردی به فرد دیگر منتقل می‌کنند، با این حال، نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که چگونه ترکیب شیمیایی بر طول عمر یک ویروس تأثیر می‌گذارد.
در شرایط عادی، مایع موجود در این قطرات اندکی قلیایی است. این قلیایی بودن علیه بقای ویروس عمل و ویروس‌ها را به تدریج مانند مکانیسم دفاعی میکروسکوپی غیرفعال می‌کند.
این تحقیق، متغیر مهم دی‌اکسیدکربن را معرفی می‌کند. هنگامی که دی‌اکسیدکربن در هوا وجود دارد، با رطوبت موجود در قطرات تعامل و مانند اسید ضعیف عمل می‌کند. این تعامل بسیار مهم است زیرا با کاهش قلیایی بودن قطرات، محیط قلیایی طبیعی آنها کاهش می‌یابد.
در محیط‌هایی با سطح دی‌اکسیدکربن بالا، مانند اتاق‌هایی با تهویه ضعیف یا فضاهای شلوغ، اسیدیته در قطرات افزایش می‌یابد و روند خود تمیز کردن طبیعی آنها را مختل می‌کند.
دی‌اکسیدکربن با کاهش قلیایی بودن شرایط مساعدتری را برای ویروس‌ها ایجاد می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد مدت بیشتری ماندگار باشند. افزایش طول عمر ویروس، احتمال ابتلای افراد بیشتری را رقم می‌زند.
این تحقیق دیدگاه‌های ارزشمندی در مورد چگونگی و چرایی انتقال موثر ویروس‌ها در محیط‌های خاص ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که سطوح بالای دی‌اکسیدکربن باعث کاهش قلیایی بودن طبیعی قطرات تنفسی و طولانی شدن عمر ویروس‌ها در آنها می‌شود.
نظارت بر سطوح دی‌اکسیدکربن در محیط‌های داخلی، راه عملی برای ارزیابی کیفیت هوا در زمان واقعی ارائه می‌دهد.
سطوح بالای دی‌اکسیدکربن اغلب نشان‌دهنده تهویه ناکافی است که نشان‌دهنده خطر بالاتر برای انتقال طولانی‌مدت ویروس در این فضاهاست، بنابراین، مانیتورهای دی‌اکسیدکربن می‌توانند به‌عنوان سیستم هشدار اولیه عمل کنند و تنظیمات لازم را در شیوه‌های تهویه، به ویژه در مناطق شلوغ یا محصور مانند سالن‌های کنفرانس و کلاس‌های درس انجام دهند.
هوای تازه همیشه برای سلامت تنفسی مفید در نظر گرفته شده است، اما این مطالعه میزان اهمیت تهویه خوب در کنترل انتشار ویروس را تعیین می‌کند.
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام
