آیا جای همه‌ی حیوانات در خانه است؟!

ایلنا؛ در ابتدای سخن باید بگویم که سگ و گربه به عنوان محبوب‌ترین حیوانات خانگی و حیوانات همراه انسان شناخته شده‌اند و از سال‌‌ها پیش توسط نیاکان ما اهلی شدند و صدها سال است که با انسان‌ زندگی می‌کنند.

در حال حاضر با توجه به ساخت و ساز بی‌رویه، جنگل‌زدایی و مشکلات زیست محیطی، خارج از منزل، مکان امنی برای زندگی این حیوانات وجود ندارد. خیلی از افرادی که مخالف نگهداری از حیوانات در خانه هستند، از طبیعت سخن می‌گویند و نظرشان این است که جای حیوان در طبیعت است. کلامشان صحیح می‌باشد و جای حیوان در طبیعت است اما به شرط آن که طبیعت مناسب آن حیوان وجود داشته باشد و توسط انسان از بین نرفته باشد. آیا خیابان‌های پر از ماشین، بیابان برهوت و سطل‌های متعفن زباله، طبیعت مختص به سگ ‌و گربه محسوب می‌شود؟! قطعا خیر!

افراد حیوان دوست و آگاه، با نگهداری از حیوانات حیات وحش در منزل موافق نیستند. برای مثال نگهداری از سنجاب به عنوان حیوانی که زندگی مناسبی در جنگل‌ها دارد، خیانت بزرگی به محیط زیست کشورمان است و اشتباهی محض است؛ چراکه این سنجاب‌ها توسط شکارچیان از محدوده‌ی امن زندگی خودشان جدا می‌شوند تا به دست متقاضی ناآگاه از این جنایت برسند. سنجاب‌های نوزاد توسط افراد سودجو، با بی‌رحمی از خانه‌ی خود جدا می‌شوند تا با قیمتی بالا به فروش برسند. ممکن است شکارچیان، برای فرار سنجاب‌ها از درخت، آن را به آتش بکشند و همین می‌تواند باعث آتش سوزی گسترده و نابودی تدریجی محیط زیست شود. با ترویج نگهداری از این حیوانات در منزل، به مرور طبیعت زندگی‌شان نابود می‌شود اما موضوع سگ و گربه‌ای که طبیعت مناسبی برای زندگی ندارند، متفاوت است.

طبق مشاهدات و تحقیقات، میانگین عمر سگ‌ و گربه در خیابان ۲ تا ۳ سال است؛ در حالی که میانگین عمر سگ و گربه با توجه به نژادشان، حدودا ۸ تا ۱۲ سال است.

سنجاب‌ها به عنوان حیواناتی که نگهداری‌شان در خانه جایز نیست، در طبیعت کیفیت زندگی بهتری دارند، کمتر مریض می‌شوند و بیشتر عمر می‌کنند. دقیقا بر عکس سگ و گربه!

متاسفانه شاهد افزایش تمایل مردم برای نگهداری از انواع گونه‌‌ی حیات وحش هستیم.  همه‌ی حیوانات حیات وحش موجود در بازار‌ از محیط زندگی خود دزدیده می‌شوند و غریقانونی و به‌صورت قاچاق، به دست مشتریان و مردم ناآگاه می‌رسند‌.

به عنوان مثالی دیگر، نگهداری از میمون‌ها مد شده است؛ میمون به هیچ عنوان حیوان خانگی نبوده و مراقبت از آن در خانه می‌تواند عوارض جبران ناپذیری داشته باشد. میمون‌ها بیماری‌های مشترک فراوانی با انسان دارند و احتمال دارد به سرپرست خود آسیب بزند. عملا نگهداری از میمون بالغ در منزل کاری به شدت دشوار، سخت و بعید است. اکثر سرپرستان بعد از بلوغ میمون، آن را در طبیعت رها می‌کنند و فکر می‌کنند کار مناسبی انجام داده‌اند در صورتی که کارشان درست نیست و به محیط زیست آسیب دوچندان می‌رساند. هر حیوان باید در محدوده‌ی زندگی خود باشد. محیط زندگی میمونی که از آسیای جنوب شرقی به ایران قاچاق شده‌، در جنگل‌های ایران نیست! میمون مورد مثال ما می تواند به اکوسیستم آسیب بزند و دیگر حیوانات ساکن آن را بیمار کند و همین اشتباه به ظاهر کوچک می‌تواند مقدمه‌ای باشد برای شروع جهش عوامل بیماری‌زا و انواع پاندمی‌هایی چون کرونا!

در اکثر کشورهای پیشرفته، سگ‌ها و گربه‌ها از سطح خیابان جمع‌آوری شده‌ و در پناهگاه‌های مخصوص زندگی می‌کنند و زیر نظر دامپزشک واکسینه و درمان می‌شوند تا افراد حیوان دوست، آن‌ها را به سرپرستی بگیرند و صاحب خانه شوند.

حال با این توضیحات شما بگوئید: آیا جای همه‌ی حیوانات در خیابان است؟!َ