خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ الناز رحمت نژاد: رژیم صهیونیستی با حمله هوایی به ساختمان کنسولی سفارت کشورمان در دمشق موجب شهادت فرماندهان عالی رتبه سپاه که به صورت رسمی و قانونی در کشور سوریه حضور داشتند، شده بود. به دنبال این ماجرا تصمیم قطعی کشورمان بر اجرای عملیات انتقامی از رژیم صهیونیستی به صورت رسمی از تریبون‌های مختلف اعلام شد.
این سخنان که با پیام مقام معظم رهبری به مناسبت شهادت فرماندهان سپاه ازجمله سردار شهید محمدرضا زاهدی فرمانده مستشاران نظامی ایران در سوریه و لبنان و سردار حاجی رحیمی و نیز سخنرانی ایشان در خطبه‌های نماز عید فطر تکمیل و تأیید شد، جنگ روانی علیه رژیم صهیونیستی را به حداکثر رساند.
نهایتاً تصمیم مسؤولان کشور بر این شد که ۷۲ ساعت پیش از حمله، خبر اجرای قطعی عملیات انتقامی کشورمان را به صورت کلی به اطلاع کشورهای منطقه برسانند که طبعاً آمریکایی‌ها و اسرائیل هم از آن مطلع شدند و آخرین تحرکات لازم برای مواجهه با عملیات انتقامی ایران را به انجام رساندند و در هریک از این سه روز منتهی به عملیات، با اعلام خبرهایی، زمینه چینی برای مدیریت روانی جبهه خود را صورت می‌دادند.
بالاخره عملیات ترکیبی موشکی و پهپادی کشورمان توسط نیروی هوافضای سپاه با پرتاب پهپادهای انتحاری شاهد ۱۳۶ در شامگاه ۲۵ فروردین شروع شده و کمی بعد با شلیک موشک‌های کروز و نهایتاً با شلیک موشک‌های بالستیک دنبال و تکمیل شد.
این عملیات تا حدود ساعت ۵ صبح روز ۲۶ فروردین ادامه یافت. به واسطه فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی، در حین اجرای این عملیات فیلم‌های مختلفی از حرکت موشک‌ها و پهپادها و همچنین ورود آنها به محدوده سرزمین‌های اشغالی و سایر تحولات این عملیات به صورت لحظه‌ای منتشر می‌شد.
بررسی سابقه حمله رژیم صهیونیستی علیه ایران در حوزه منطقه و داخلی، تفاوت تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال ۱۳۵۸ با حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق، عملیات وعده صادق و پیامدها و توانایی‌های ایران در این عملیات و نوع پاسخگویی ایران بهانه خوبی بود تا با شاداب عسگری سرهنگ بازنشسته ارتش، مدرس دانشگاه آزاد و نویسنده و پژوهشگر به گفت‌وگو بنشینیم.
این گفت‌وگو در عصر بهاری در خبرگزاری مهر انجام شد. در قسمت اول گفت‌وگو به بررسی سابقه حمله رژیم صهیونیستی بر علیه ایران در حوزه منطقه و داخلی، تفاوت تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال ۱۳۵۸ با حمله رژیم صهیونیستی به کنسولگری ایران در دمشق و نوع پاسخگویی ایران پرداختیم.
بررسی عملیات وعده صادق، پیامدهای آن و توانایی ایران در این عملیات نیز در قسمت دوم منتشر خواهد شد.
مشروح قسمت اول این گفت‌وگو در ادامه می‌آید؛
* جناب عسگری بحث را با سابقه حملات رژیم صهیونیستی به ایران و کشورهای منطقه شروع کنیم.
بله. حدود بیست و چند سالی است که مورد تهدید، آزار و اذیت رژیم اشغالگر قرار داریم؛ مثلاً ویروس استاکس نت را که فرستادند و سیستم ما را در حوزه هسته‌ای بر هم زدند، عملیات خرابکاری که در تأسیسات هسته‌ای داشتند، کوآدکوپترهایی که فرستادند، فروردین ۱۳۹۷ به پایگاه تی ۴ حمله شد که تعدادی از مستشاران نظامی جمهوری اسلامی ایران به شهادت رسیدند.
صهیونیست‌ها از سال ۱۳۹۸ تا سال ۱۳۹۰ بهترین دانشمندان هسته‌ای ما از جمله اردشیر حسین پور، مجیدشهریاری، مصطفی احمدی روشن، مسعود علیمحمدی و داریوش رضایی نژاد را ترور کردند و به شهادت رساندند. در سال ۱۳۹۹ محسن فخری زاده را به شهادت رساندند. توجه داشته باشیم که این‌درگیری‌ها حالت نیابتی داشت و از طرف ما به همه اینها پاسخ مناسب داده شد. یک‌نکته دیگر اینکه ما نقش رژیم صهیونیستی در ترور شهید سلیمانی را کمتر از آمریکا نمی‌دانیم. باور داریم آنها تعیین کننده بودند که این اتفاق افتاد.
* جریان حمله به مستشاران نظامی ایران از چه‌زمانی شروع شد؟
شهید الله وردی که از فرماندهان نیروی قدس بود اولین مستشار نظامی ما است که بر اساس حمله رژیم اشغالگر در دی ماه ۱۳۹۳ به شهادت رسید.
از ۱۱ آذر ۱۴۰۲ تا ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ اسرائیل به‌طور مرتب هفته‌ای یا ده روز یکبار یک عملیات نظامی علیه مستشاران ما انجام می‌داد، به طوری که در این مدت ۱۹ نفر از این مستشاران به شهادت رسیدند.
روز ۱۳ فروردین قصه خیلی فرق می‌کرد. ۱۳ فروردین با جشن پوریم مصادف بود. پوریم جشن ایرانی کُشی است. طبق نقل خودشان، دو یهودی که به دربار خشایار شاه نفوذ کرده بودند، خشایار را تحریک می‌کنند و او دستور قتل تعداد زیادی از ایرانیان را می‌دهد. اینکه رژیم صهیونیستی در این روز به کنسولگری ایران در دمشق حمله می‌کند و تعدادی از مستشاران ما را به شهادت می‌رساند، اصلاً اتفاقی نبود، بلکه عمد و اراده‌ای داشته که توضیحات آن را دادم. در این روز به کنسولگری ما حمله کرد و ۷ نفر از اعضا کنسولگری را به شهادت رساند.
اسرائیل نیابتی حمله می‌کرد، ما هم نیابتی پاسخ می‌دادیم، ولی وقتی به کنسولگری حمله کردند، دیگر نیابت مطرح نبود، این مطرح بود که به خاک ما حمله کرده‌اند. رژیم جعلی اسرائیل، بچه لوس تو دهنی نخورده بود. سال ۱۹۷۶ عملیات انتبهرا انجام داد. سال ۱۹۸۱ به تأسیسات هسته‌ای عراق حمله کردند. ۶ سپتامبر ۲۰۰۷ عملیاتی به اسم باغ میوه داشتند که به رآکتور هسته‌ای سوریه در دیرالزور حمله شد .۲۴ اکتبر ۲۰۰۹ به عملیات سرب گداخته پرداختند؛ در این عملیات به کارخانه داروسازی یرموت در جنوب سودان حمله شد. اینها بی جواب مانده بود! عادت کرده بودند! حمله می‌کردند، کسی چیزی نمی‌گفت!
زمانی که رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای عراق حمله کرد، مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه‌ای صادر کرد که در آن تاکید کرده بود: «حمله به تأسیسات هسته‌ای در هر کشور معادل حمله اتمی به آن کشور است.» این خیلی مهم است، یعنی اگر یک زمانی اسرائیل بخواهد به تأسیسات هسته‌ای ما حمله بکند، جامعه جهانی حدود ۴۰ سال قبل تصویب کرده است که این حمله به مثابه این است که ما را با بمب اتم زده است.
* اگر کنسولگری خاک کشور ما است، سفارت آمریکا هم سال ۱۳۹۸ تسخیر شد، خاک کشور آمریکا بود، چرا در تسخیر لانه جاسوسی حق داشتیم، اما اینجا اسرائیل حق نداشت؟
ماده ۵۱ منشور سازمان ملل صراحت دارد، اگر حمله نظامی که پشتوانه دولتی داشته باشد، اتفاق بیفتد، حق دفاع مشروع دارید. تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال ۱۳۵۸ حمله نظامی نبود، پشتوانه دولتی هم نداشت! یک حرکت کاملاً خودجوش از طرف دانشجویان بود. در این اقدام به کسی آسیب نرسید؛ حمله به کنسولگری ایران در دمشق، یک حمله نظامی با پشتوانه دولت بود، ۷ ایرانی و ۵ سوری هم شهید شدند. در چنین حمله‌ای سازمان ملل حق دفاع مشروع داده است. ما هم دفاع مشروع کردیم. از دو هفته قبل اطلاع دادیم اقدامی نشد، قطعنامه‌ای صادر نشد و بر اساس این ماده از خودمان دفاع مشروع کردیم. رهبرمعظم انقلاب هم در سخنانشان در عید سعید فطر حجت را تمام کرده بودند.
سال ۱۹۴۶ به مدت ۱ سال کنسولگری آمریکا در شهر موکدن چین تسخیر شد، در این اقدام هم از بمب اتم و پشتوانه دولت استفاده نشد و به کسی آسیب نرسید.
* کمی هم از نوع پاسخگویی ایران صحبت کنیم.
از سال ۱۹۶۷ تاکنون به مدت ۵۷ سال هیچ کشوری جرأت نکرده بود به اسرائیل حمله کند، اولین باری بود که یک کشوری به رژیم اشغالگر حمله کرد. عدم پاسخگویی مستقیم و آشکار ما به طور حتم به نفع اسرائیل و به ضرر ما بود. اولاً موجب تضعیف جایگاه بین المللی ایران می‌شد، می‌گفتند ایران ترسید. ثانیاً جمهوری اسلامی ایران دیگر یک کشور نیست! بلکه زعامت جبهه مقاومت را دارد. اگر در این شرایط که فلسطینی‌ها تحت فشار هستند به صورت مستقیم حمله نمی‌کردیم، این سوال پیش می‌آمد که آیا ما جاهل کوچه‌های خلوت هستیم؟
حتی اگر خودمان هم نمی‌خواستیم به واسطه جایگاهی که در طول ۴۵ سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در جهان اسلام ایجاد کردیم، باید جواب مستقیم می‌دادیم.
ما دو گزینه داشتیم، باید یا به منافع اسرائیل در کشور دیگری حمله می‌کردیم که آمریکایی‌ها این را می‌خواستند، حاضر بودند راه‌های بسیاری به ما بدهند تا ما به خاک اسرائیل حمله نکنیم. گزینه دیگر ما حمله مستقیم به اسرائیل بود. اقتدار و منش ایران این را انتخاب کرد که مستقیم با اسرائیل رو در رو بشود. انقلابیون متعهد هم گزینه دوم را محتمل‌تر می‌دانستند.
اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق حمله کرد، ۷ نفر شهید شدند، قبل از این حمله هم به صورت نیابتی تعداد زیادی را شهید کرده بود، عده‌ای می‌خواستند پاسخ ندهیم، یا اگر پاسخ می‌دهیم، مثلاً یک کشتی بزنیم، ما با اقتدار پاسخ دادیم.
سال ۱۳۴۸ اعراب به مرزهای جنوبی ما حمله می‌کنند. ارتشبد بهرام آریانا در یک مهمانی رسمی می‌گوید شاه اجازه بدهد ۴۸ ساعته بغداد را می‌گیرم. این حرف که به گوش شاه می‌رسد چنان واهمه‌ای او را می‌گیرد که آریانا را عوض می‌کند. ببینید آن روز اندازه ایران چه بود و امروز چه شده است.
یکی از کسانی که طرفدار این بود که آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران حمله نظامی کنند، پسر لوس و عقب مانده پهلوی، رضا بود. ببینید انعکاس پاسخ ایران، عملیات وعده صادق چه بوده که در خبرها خواندم این آقا که آمریکا را به استفاده از بمب اتم بر علیه ایران تحریک می‌کرد، مقداری شجاعت پیدا کرده و گفته است ایران خط قرمز من است، نباید به آن حمله شود. آقای رضا پهلوی ۴۵ سال گذشته کجا بودی؟ وقتی ما به عزت رسیدیم حتی او که بَرده و غلام حلقه به گوش اسرائیل بود هم شهامت پیدا کرده است. عزت ایران به همه تسری پیدا کرده است.
ادامه دارد...
