به گزارش ایرنا، امام جعفر صادق(ع) ششمین پیشوای شیعیان و بنیان گذار فقه جعفری است که توانست مکتب فقهی فراگیر و نهضتی دانش محور را پایه گذاری و با توسعه حوزه علمی، در علوم نقلی و عقلی شاگردان برجسته‌ای تربیت کند و زمینه پویایی تمدن اسلامی را فراهم آورد.
در روزگاری که امت اسلامی طعم تلخ حکومت ستمگرانه حاکمان بنی امیه را می‌چشیدند، امام جعفر صادق (ع) توانست نهضت علمی و فرهنگی بزرگی را شروع و پایه‌های علمی مکتب شیعه را محکم سازد تا جایی که از مذهب شیعه اثنی عشری با عنوان «مذهب جعفری» و از آن حضرت(ع) با عنوان موسس آن یاد می‌شود؛ ابوعبدالله، ابواسماعیل و ابوموسی از کنیه های آن امام همام (ع) به شمار می‌رود و «صابر، طاهر و فاضل» از جمله لقب‌های ششمین پیشوای شیعیان و «صادق» نیز مشهورترین لقب ایشان است.
این امام بزرگوار(ع) در طول زندگی پربرکتشان، حکومت چند تن از خلفای اموی و پس از آن عصر سفاح و منصور از خلیفه های عباسی را درک کرد و در تمام این دوره‌ها لحظه‌ای از گسترش دین اسلام و حمایت از مردم ستم دیده دست برنداشتند.
نتیجه اهتمام امام صادق (ع) در اصلاح تفکرات شیعیان به مثابه یک انقلاب عظیم در نظام اندیشه شیعی بود و آنچه امروزه پیروان حضرتش را از سایر مذاهب متمایز ساخته، مرهون آموزه ها و تعالیم آن امام همام است.
در دوره امامت امام صادق (ع) مسلمانان بیش از پیش به علم و دانش روی آوردند و در بیشتر شهرهای قلمرو اسلام به ویژه در مدینه، مکه، کوفه و بصره مجالس درس و مناظره های علمی دایر و از رونق خاصی برخوردار شد.
امام صادق (ع) همچنین توانست نهضت علمی فرهنگی پدر بزرگوارشان امام باقر (ع) را ادامه داده و علوم و معارف اهل بیت (ع) را بیان کرده و در همه جا منتشر کند و سفرهای اجباری و اختیاری امام (ع) به عراق و به شهرهای حیره، هاشمیه و کوفه و برخورد با بزرگان دیگر مذاهب فقهی و کلامی و شرکت در مناظره ها نقش عمده ای در معرفی علوم اهل بیت و گسترش آن در جامعه داشت.
در این دوره گروه های مختلفی برای فراگیری دانش نزد امام صادق (ع) می آمدند و در این دوره بود که علوم و فلسفه ایرانی، هندی و یونانی به حوزه اسلامی راه یافت و بازار ترجمه علوم گوناگون از زبانهای مختلف به زبان عربی پر رونق شد.
امام صادق (ع) با تمام جریان های فکری آن روز برخورد کرده و موضوع اسلام و تشیع را در برابر آنها روشن ساخته و برتری بینش اسلامی تشیع را ثابت کند.
مناظره های آن امام همام با دانشمندان مختلف همچون پزشکان، فقیهان، منجمان، متکلمان و صوفیان به ویژه مناظرات ایشان با ابوحنیفه مشهور و در منابع شیعه و اهل تسنن موجود است.
اما پس از به قدرت رسیدن عباسیان، همانطور که آن حضرت پیش بینی کرده بود، دوباره فشار بر شیعیان و امام جعفر صادق (ع) افزایش یافت و با روی کار آمدن منصور این فشار و کنترل به اوج خود رسید.
چند سال آخر عمر پربرکت آن حضرت بر خلاف دوران اولیه امامتشان، دوره سختی ها بود و سرانجام کار به جایی رسید که با تمام فشارها، منصور چاره ای ندید که امام صادق (ع) را که رهبر شیعیان بود، به شهادت برساند.
امام صادق احیاگر مکتب تشیع
نماینده مردم آذربایجان غربی در مجلس خبرگان رهبری گفت: امام جعفر صادق (ع) با تربیت شاگردان بی شمار در حوزه علم و دانش، پایه‌های اندیشه و مکتب تشیع را تقویت کرد.
آیت الله شیخ جواد مجتهد شبستری ادامه داد: امام صادق (ع) در دوران خود دانشگاه بزرگی را دایر و در رشته‌هایی چون حدیث شناسی، فقه، روایات فقهی شاگردانی چون جابربن‌حیان را که پدر علم شیمی است، تربیت کرد و به این شکل مروج مکتب شیعه و احیاگر آن بود.
وی با بیان اینکه مکتب تشیع را خود نبی مکرم اسلام (ص) پایه گذاری کرد، گفت: امام صادق (ع) مروج این مکتب بودند و سهم وافری در ترویج مکتب تشیع داشتند و با تربیت شاگردان زیادی اقدامات ارزنده و بی نظیری کردند چنان که تا چهار هزار نفر شاگرد پرورش یافته مکتب ایشان هستند.
نماینده مردم آذربایجان غربی در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: نه تنها اهل تشیع بلکه بسیاری از بزرگان اهل سنت نیز از شاگردان مکتب امام صادق (ع) هستند و برخی از آنها نظیر ابوحنیفه به شاگردی امام (ع) افتخار داشتند.
آیت الله شبستری اظهار کرد: حضور شاگردانی از مذاهب غیر شیعه در محضر درس امام صادق (ع) نشانگر سعه صدر و انعطاف امام همام است که باعث شده افرادی از مذاهب غیر شیعه هم از محضر او استفاده کنند.
وی یادآور شد: امام صادق (ع) حتی با نحله های مختلف زمان خود مناظره داشتند و سعه صدر ایشان باعث شده بود که ارباب مذاهب مختلف به محضر ایشان آمده و از علم و آگاهی آن بزرگوار استفاده کنند.
وی اضافه کرد: برخوردها و مناظره‌هایی که امام صادق (ع) با غیر مسلمانان داشتند تقریب مذاهب را موجب شده و باعث تولید فکر می‌شد.
به گزارش ایرنا، امام جعفر صادق(ع) از نظر علمی مورد ستایش تمامی عالمان عصر خویش بود که سرانجام با دستور منصور دوانیقی خلیفه عباسی در ۲۵ شوال ۱۴۸ هجری قمری و در ۶۵ سالگی مسموم شده و به شهادت رسید.
مزار شریف حضرت امام صادق (ع) در کنار پدر، پدربزرگ و جد شریف ایشان در قبرستان بقیع است.
