به گزارش ایسنا، با آنکه در ابتدا به نظر می‌رسید همه چیز میان دو سوی ماجرا نهایی شده و تنها پای زمان در میان است ولی همه چیز به شکلی ناگهانی تغییر کرد تا رانگنیک در تیم ملی اتریش ماندگار شده و در پایان فصل جاری راهی مونیخ نشود و جای توماس توخل را در بایرن نگیرد.
هربرت هاینر، رییس باشگاه، و همچنین دیگر سران بایرن مونیخ سه‌شنبه‌شب و پس از پایان بازی در ورزشگاه آلیانتس آره‌نا چنان حرف می‌زدند که انگار همه چیز نهایی و قطعی شده و فقط زمانش باید سر برسد ولی به‌یکباره همه چیز عوض شد. رانگنیک ۶۵ساله به جای آنکه فصل آینده جانشین توخل باشد، ترجیح داد پای قراردادش با فدراسیون فوتبال اتریش که تا پایان جام جهانی ۲۰۲۶ اعتبار دارد، بماند. فدراسیون فوتبال اتریش پیش از ظهر پنجشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد: «رالف رانگنیک سرمربی تیم ملی می‌ماند. ما هنوز کارهایی بسیاری در پیش رو داریم.»
این رد پیشنهاد بایرن نیست
رانگنیک هم اعلام کرد: «با همه وجود سرمربی تیم ملی اتریش‌ام. از این نقش بسیار خوشحالم و تصمیم قطعی‌ام این است که به مسیر مشترکمان ادامه بدهم. می‌خواهم به طور شفاف تاکید کنم این حرفم به معنای رد پیشنهاد بایرن مونیخ نیست که تصمیمی در احترام به تیمم و هدف‌های مشترکمان است. همه تمرکزمان روی جام ملت‌های اروپاست و برای پیش‌رفتن در آن رقابت‌ها تا آنجا که شدنی است، همه تلاشمان را به کار خواهیم بست.»
کلاوس میتردورفر، رییس فدراسیون فوتبال اتریش هم در واکنش، از اعلام نظر شفاف رانگنیک ابراز خوشحالی کرد و افزود: «همیشه بسیار خوش‌بین بودیم که صمیمیت، روح تیمی و همچنین زیرساخت‌ها دلایل بسیار خوبی خواهند بود. اکنون ما در کنار هم قدرتمندتر از پیش راهی یورو خواهیم شد. »
پس از آنکه بایرن ۲۱ فوریه گذشته اعلام کرد در تابستان به همکاری با توخل پایان می‌دهد از چندین گزینه برای جانشینی او نام برده شد. گزینه‌هایی که در نهایت نتوانستند با سران به توافق برسند؛ از جمله یولیان ناگلزمان، سرمربی پیشین بایرن و کنونی تیم ملی فوتبال آلمان. ژابی آلونسو هم ترجیح داد به کارش در لورکوزن ادامه بدهد. اوضاع درباره رانگنیک متفاوت به نظر می‌رسید. او در آغاز هفته از آمادگی‌اش برای حضور در بایرن خبر داده بود و حتی این طور به نظر می‌رسید کلیات نهایی شده و تنها جزئیاتی باقی مانده‌اند که باید روشن بشوند.
حال با این اعلام، جستجوهای بایرن برای یافتن جانشین توخل ادامه خواهد یافت و چه‌بسا این جستجوها به شکلی ناخواسته وارد دور و مسیر تازه‌ای هم بشوند. سران بایرن که از نظر زمانی با تنگنا مواجه‌اند، روز چهارشنبه پرونده ابقای احتمالی توخل در صورت قهرمانی بایرن در لیگ قهرمانان اروپا را بستند و آن را ناممکن اعلام کردند.
چرا رانگنیک راهی بایرن نمی‌شود؟
تصمیم رانگنیک با وجود گفت‌وگوهای چندین هفته‌ای دو طرف و توافق بر سر بسیاری از موارد، چندین و چند دلیل دارد:
۱. رفتن به بایرن، روی برنامه‌ها و عملکرد رانگنیک در جام ملت‌های اروپا تاثیر منفی می‌گذاشت. تردیدی وجود ندارد که او در صورت پذیرش هدایت بایرن و رساندن این تیم به دیدار نهایی لیگ قهرمانان اروپا می‌توانست درآمدی چندبرابری داشته باشد ولی او نمی‌خواست به کار هرروزه مربیان در تیم‌های باشگاهی برگردد. او نمی‌خواست همه برنامه‌های زندگی‌اش با تغییرات اساسی روبه‌رو شوند.
۲. سران فدراسیون فوتبال اتریش و به‌ویژه بازیکنان تیم ملی این کشور بارها از رانگنیک خواسته بودند به کارش با آنها ادامه بدهد؛ خواسته‌ای که با اعلام تصمیم رانگنیک، از قرار معلوم به آن دست یافته‌اند.
انتهای پیام
