به گزارش ایسنا، «سبک زندگی»، شیوه زیست افراد در زمان و مکان خاص است و شامل رفتارها و عملکردهایی‌ست که در بستر جغرافیایی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و مذهبی خاصی شکل گرفته و تحت تأثیر آنها قرار می‌گیرد. سبک زندگی به عنوان یک عامل ضروری و کارآمد، بر جنبه‌های مختلف سلامت انسان از جمله عملکرد سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد. در سبک زندگی اسلامی توصیه‌های فراوانی وجود دارد که بر سلامت انسان تأثیرات مفید می‌گذارد. سبک زندگی اسلامی با توصیه‌ها و قوانین جامع برای مراحل مختلف زندگی از ابتدا تا مرگ بر مصونیت انسان تأثیر می‌گذارد. تغذیه با شیر مادر در سبک زندگی اسلامی با نقش اساسی در ایمنی غیرفعال به شدت مورد تاکید است. کیفیت شیردهی مورد توجه قرار گرفته، ازینرو برخی کلمات معنوی در دوران شیردهی توصیه شده مانند نام خدا که از طریق شبکه عصبی-ایمنی-غدد درون ریز بر سیستم ایمنی مادر و نوزاد تأثیر می‌گذارد.
سبک زندگی اسلامی به ویژه در تغذیه و توجه به حلال و حرام می‌تواند از چاقی و اختلالات تغذیه‌ای پیشگیری کند و در نتیجه در پیشگیری از شیوع عفونت و پیشگیری از بیماری‌ها مؤثر باشد. علاوه بر این، هماهنگی بین ساعات نماز «صلوات»، ریتم شبانه روزی و پاسخ ایمنی وجود دارد. در روزه‌داری طبق احکام اسلامی، گرسنگی و تشنگی متوسط ممکن است باعث افزایش عملکرد سلول‌های T، تولید سیتوکین و فعالیت سلول‌های NK شود و اثرات منفی کلسترول را بر سیستم ایمنی کاهش دهد. تأکید بر ضرورت توجه به حفظ سلامت معنوی و تقوا (تقوا) و تشویق به ازدواج از دیگر نمونه‌های توصیه‌های مرتبط با سبک زندگی اسلامی با تأثیرات مفید بر عملکرد سیستم ایمنی انسان است. از اینرو، اعتقاد بر این است که آموزه‌های اسلامی الگوهایی برای سبک زندگی سالم ارائه می‌دهد که می‌تواند برای سیستم ایمنی مفید باشد.
در دهه‌های اخیر، «سبک زندگی» برای بسیاری از افراد با سطوح مختلف سواد و تحصیلات آکادمیک جالب بوده است. گزارش‌ها و اسناد مرتبط با سبک زندگی شامل یافته‌های علمی و غیرعلمی به‌عنوان بخش‌های مهم رسانه‌های اجتماعی در نظر گرفته شده‌اند. اگرچه بیشتر مطالب علمی درباره سبک زندگی در نشریات فرهنگی، اجتماعی و روان‌شناختی یافت می‌شود، اما در سال‌های اخیر به‌عنوان موضوعی چند رشته‌ای توسط دانشمندان در زمینه‌های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است.
سبک زندگی به عنوان یک عامل مهم و مؤثر بر جنبه‌های مختلف زندگی انسان تأثیر می‌گذارد. افکار، دیدگاه‌ها و اعمال انسان از طریق سبک زندگی، به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر جسم و روح تأثیر می‌گذارد. بسیاری از متون فلسفی و دینی و همچنین مطالعات تحقیقاتی جامع در زمینه‌های روانشناسی، عصب‌شناسی و پزشکی، این بحث را دنبال می‌کنند. تأثیرات قدرتمند سبک زندگی بر سلامت انسان، دانشمندان بسیاری را برای تحقیق در مورد آن جذب کرده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین زده است که 60 درصد از سلامت و کیفیت عوامل مرتبط با زندگی انسان با سبک زندگی مرتبط است. شبکه‌های پیچیده، اما قطعی در ارتباطات عصبی-ایمنی-غدد درون ریز می‌تواند برخی از اثرات سبک زندگی را بر سلامت انسان روشن کند. یافته‌های قطعی در سبک زندگی بین رشته‌ای می‌تواند برای مدیریت یا ارتقای زندگی انسان مفید باشد. در این مقاله برخی از یافته های مهم در مورد تأثیر سبک زندگی بر سیستم ایمنی با تمرکز بر سبک زندگی اسلامی به اختصار بیان می‌شود.
در این بحث که گزیده مقاله کتابخانه ملی پزشکی آمریکا است، مروری روایی بر اساس مطالعات مرتبط با توصیه‌ها و احکام اسلامی، سبک زندگی و سیستم ایمنی ارائه شده است.
سیستم ایمنی از پاسخ‌های ایمنی نابالغ و در حال توسعه در نوزادان و کودکان تا عملکردهای ایمنی بالقوه مطلوب در نوجوانان و بزرگسالان جوان تکامل می‌یابد و به دنبال آن کاهش تدریجی ایمنی (به ویژه فرآیندهای سازگاری) در افراد مسن‌تر رخ می‌دهد. تغییرات مرتبط با افزایش سن در سیستم ایمنی با عوامل سبک زندگی خاصی (مانند رژیم غذایی، عوامل محیطی و استرس اکسیداتیو) خاص برای هر مرحله زندگی ترکیب می‌شود که می‌تواند بر عملکرد سیستم ایمنی تأثیر بگذارد، اصلاح کند و در برخی موارد سرکوب کند.
حفاظت ایمنی در برابر عوامل بیماری زا بلافاصله پس از تولد به ایمنی غیرفعال و ایمنی ذاتی متکی است. ایمنی غیرفعال از آنتی بادی های مادری ناشی می شود که از طریق جفت و آغوز و شیر مادر منتقل می شوند.
تغذیه با شیر مادر نقش کلیدی در ایمنی غیرفعال نوزاد دارد و تحت تاثیر سبک زندگی انسان، به ویژه رژیم غذایی مادر، شرایط روحی و کمبود استرس قرار می گیرد. شیر پستانداران نه تنها منبع اصلی مواد مغذی نوزادان است، بلکه حاوی بسیاری از مولکول‌های فعال زیستی متمایز است که از فرزندان در برابر عفونت محافظت می‌کند و به بلوغ ایمنی، رشد اندام‌ها و کلونیزاسیون میکروبی سالم کمک می‌کند. تعدادی باکتری خوب در شیر مادر وجود دارد که اثرات مفیدی بر سلامت نوزاد دارد. دانشمندان، پزشکان و سازمان های بین المللی مانند WHO تغذیه با شیر مادر را با اثرات مفید برای نوزاد و مادر به شدت توصیه کرده اند.
تغذیه با شیر مادر که باعث ایجاد رابطه نزدیک بین مادر و کودک می شود، ممکن است منجر به ارتقاء رشد جسمانی و بهبود سلامت جسم و روح شود. تغذیه با شیر مادر می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند سبک زندگی و سایر عوامل فرهنگی و مذهبی باشد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که مادرانی که به طور مکرر در مراسم مذهبی شرکت می کنند، نسبت به مادرانی که هرگز در مراسم مذهبی شرکت نمی کنند، احتمال بیشتری برای شروع شیردهی دارند. مسلمانان، مسیحیان و سایر مذاهب در مقایسه با همتایان غیر وابسته خود شانس بیشتری برای شیردهی داشتند. علاوه بر این، خرده فرهنگ‌های مذهبی خاص ممکن است بر رفتارهای شیردهی تأثیر بگذارد. همچنین در برخی از ادیان به ویژه اسلام، سخنان روشنی در مورد شیردهی بیان شده است که می‌تواند مورد احترام پیروان دین اسلام قرار گیرد.
در تعالیم اسلام، شیردادن به عنوان یک «جهاد» مهم و مقدس شمرده شده است که در آن اجر و ثواب عالی از جانب خداوند به همراه دارد. در سبک زندگی اسلامی توصیه‌های زیادی به مادران برای شیردهی وجود دارد که بر ایمنی غیرفعال نوزاد تأثیر می‌گذارد، از جمله طول مدت شیردهی، ایجاد فضایی امن و آرام. مراقبت معنوی در دوران شیردهی؛ شروع شیردهی بلافاصله پس از زایمان برای گرفتن کودک از آغوز، تغذیه مطلوب مادران با غذاهای پاک و با کیفیت و حلال، روابط نزدیک معنوی بین مادر و نوزاد و غیره،
انتهای پیام
