علی الهی خراسانی امروز، ۱۱ اردیبهشت‌ماه، در مراسم تقدیر از غلامعباس سرشور خراسانی، پیسکسوت و معلم قرآنی که به همت مرکز فعالیت‌های قرآنی جهاددانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، اظهار کرد: این تقدیر به فراخور حال ماست و سال‌ها معلمی ایشان در تأثیری که بر شاگردانشان داشتند، دیده می‌شود.
وی اضافه کرد: غلامعباس سرشور خراسانی، در دهه ۷۰ و قبل از آن معلم کلاس ابتدایی بود و توانست در طرحی جالب همزمان با آموزش الفبا به دانش‌آموزان کلاس اول، خواندن قرآن را به آن‌ها آموزش دهد. به این ترتیب در اواسط سال اول دانش‌آموز کلاس اول می‌توانست قرآن را نیز بخواند و چون این طرح و ابتکار او جالب بوده، جناب نجفی، وزیر آموزش و پرورش وقت به مشهد سفر کرده و در دیدار با او اجرای این طرح در سال ۱۳۷۰ را به صورت عملی آغاز می‌کند.
الهی خراسانی ادامه داد: با ملی شدن این طرح، سرشور خراسانی به آموزش و پرورش تهران می‌رود و سال‌ها در مقام معلمی زحمت کشید و جزو نویسندگان اصلی کتاب‌های آموزش قرآن ابتدایی بود. اگرچه بازنشستگی برای او معنا ندارد، اما پس از آن به مشهد بازگشت و همچنان به آموزش قرآن و فعالیت‌های دینی می‌پردازد.
مدیر مرکز فعالیت‌های قرآنی جهاد دانشگاهی خراسان رضوی ادامه داد: از جمله فعالیت‌های ماندگار او یکی آنکه با چند تن از دوستان یک‌سری جلسات خانگی را به نام بیت‌الثقلین آغاز کردند که بعدها مکانی در کوچه فتاخ‌خان خیابان خسروی به آن اختصاص دادند. می‌توان گفت مبدع کلاس‌های تابستانی برای کودکان و نوجوانان در مشهد بود و فضای بسیار صمیمی و همراه با انس و رفاقت آموزش قرآن و مفاهیم قرآنی را به ارمغان آورده بود، به‌طوری که بچههای بیت‌الثقلین، سرشور خراسانی را پدر معنوی خود می‌دانند.
معلمی شغلی نیست که بتوان بدون علاقه دوام آورد
غلامعباس سرشور خراسانی، پیسکسوت و معلم قرآنی در این مراسم با بیان اینکه در گرگان متولد شده است، بیان کرد: پدرم خراسانی بود و در سال ۵۱ هنگامی که دوره دبیرستان را می‌گذراندم به مشهد آمدیم. در دبیرستان امیرکبیر درس خواندم و آشنایی با علمای مشهد موجب شد که هرگز به گرگان برنگردم.
وی اظهار کرد: معلمی شغل نیست، عشق است؛ عشقی ذاتی که اگر در کسی نباشد، نباید در این وادی بماند، اینجا جایی نیست که بتوان بدون علاقه دوام آورد. این علاقه و استعداد را از کودکی در خود احساس می‌کردم، اما قصد معلم شدن نداشتم، سال ۵۵ در مدرسه انوشیروان که بعدها به نام شهید آوینی تغییر یافت، کلاس پنجم را درس می‌دادم. پس از انقلاب به پایه اول ابتدائی آمدم و چون شیوه آموزش در این پایه را نمی‌دانستم، با علاقه شخصی که داشتم به سراغ معلمانی مطرح در این پایه رفتم و سبک بازی و ورزش را آموختم.
این پیسکسوت و معلم قرآنی با اشاره به روند تبدیل ابتکار آموزشی به طرح ملی گفت: این ایده در سال ۱۳۷۹ به صورت سراسری در کشور اجرا شد. آن زمان بسیاری از افراد به من توصیه می‌کردند در مقطع دبیرستان مشغول به کار شوم و برای‌شان جای سوال بود که چرا به کلاس اول رفته‌ام. به آن‌ها می‌گفتم شما نمی‌دانید که کلاس اول بسیار تخصصی است و کسانی که در این پایه تدریس کرده‌اند می‌دانند که بذری در این پایه کاشته می‌شود، بهتر سبز می‌شود، در ظاهر بازی و قصه است و در ورای آن برنامه‌هاست.
وی با اشاره به پرسش مقام معظم رهبری نسبت به جایگاه تربیت معلم در انتخاب رشته بیان کرد: ما در انتخاب معلم مشکل جدی داریم. اگرچه در سند تحول مشکلی نداریم، اما در کلاس درس اتفاق دیگری می‌افتد، در تربیت معلم خوب کار نشده است؛ برخی معلم‌ها اهل مطالعه نیستند.
وی با انتقاد از گسترش کتب کمک درسی و جانبی اظهار کرد: این اتفاق یکی از بزرگترین خطاهاست که موجب از بین رفتن خلاقیت شده و قدرت تجزیه و تحلیل را از دانش‌آموزان گرفته است، اما به این دلیل که میلیاردها تومان درآمد برای صاحبان آن دارد، ادامه یافته است.
فرهنگ و سازندگی در مدرسه و کلاس درس باید جدی گرفته شود
سرشور خراسانی افزود: این موضوع که فرهنگ و سازندگی در مدرسه و کلاس درس اتفاق می‌افتد را باید جدی گرفت. معلم است که می‌سازد و معلم است که خراب می‌کند، تربیت معلم در ایران خوب کار نشده، معلمان دلسوز و علاقه‌مند که خوب کار کنند، کم هستند. تقدیر از معلم کار خوبی است، اما نمی‌توان با یک روز تقدیر معلم، آموزش و پرورش را متحول کرد.
وی با بیان اینکه معلمی شغل انبیا است، ادامه داد: معلمی به استخدام آموزش و پرورش منحصر نمی‌شود، بلکه هر کس در هر جایی دانش، مهارت و حکمتی را منتقل کند، معلم است.
غلبه بر هجمه‌های فرهنگی دشمن بدون مسلح شدن به قرآن دشوار است
این معلم قرآن با تأکید بر کنکور و المپیاد در آموزش و پرورش گفت: چنانکه در آیه ۲ سوره جمعه آمده «... یُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ...» در آموزش و پرورش ما کمتر دیده می‌شود. جامعه باید با قرآن و عترت آشتی کند، وگرنه غلبه بر این هجمه فرهنگی از سوی دشمن بدون مسلح شدن به قرآن دشوار است.
وی اضافه کرد: متأسفانه ما ناخواسته جامعه را از قرآن جدا کردیم، یعنی قرآن را به قرائت و حفظ محدود کردیم، این دو اگرچه لازم است، اما باید دانست تنها ۱۰ درصد جامعه دانش‌آموزی مستعد حفظ و قرائت هستند و ۹۰ درصد دانش‌آموزان فاقد صدای بسیار خوب و حافظه قوی هستند. بدین ترتیب ناخواسته به افراد گفته‌ایم قرآن دست نایافتنی است.
وی با تأیید بعد تعبدی قرآن در جامعه بر ضرورت رواج شیوه تدبر در قرآن میان عموم مردم تأکید و بیان کرد: اینکه خواندن قرآن ثواب دارد و باید رواج یابد، بسیار خوب است، اما مثل آن به مانند گردویی است که پوست سبز و چوب آن فوایدی دارد، اما این فواید نباید مانع از آن شود که از فواید اصل و مغز گردو غافل شویم، زیرا اگرچه از پوست گردو می‌توان در رنگرزی استفاده کرد، اما گردو برای رنگرزی خلق نشده است. بنابراین تمام این موارد باید در راستای رسیدن به مغز سالم گردو طراحی شود.
این پیسکسوت و معلم قرآنی به معرفی کتاب «قرائت و درک تدریجی معنای آیات قرآن کریم» پرداخت و اظهار کرد: ۷۷ هزار کلمه که حدود ۱۱ هزار کلمه بدون تکرار است و تنها با دانستن حدود ۱۰۰۰ کلمه می‌توان حدود چهار پنجم قرآن را بدون ترجمه فهمید. معجمی که در انتهای آن آمده لغات براساس الفبا آمده تا بدون دانستن ریشه، مخاطب بتواند معنای آن را پیدا کند.
وی با تأیید این موضوع که تفسیر و ادبیات عرب به فهم قرآن عمق می‌دهد، خاطرنشان کرد: باید بتوانیم در سطح عموم جامعه خودمان را از نظر فرهنگی حفظ کنیم تا بچه‌هایی فعال و خودکفا بار بیاوریم، از روش فعال و مشارکتی در کلاس‌ها استفاده کنیم. نسل امروز پرسش‌گر و مطالبه‌گر است و تعبد ندارد، بنابراین معلم باید بتواند حس پرسش‌گری او را تأمین کند.
انتهای پیام
