به نقل از ارث، نتایج تحقیق اخیر به رهبری ناسا بینش جدیدی در مورد این پویایی‌ها ارائه می‌دهد و مناطقی را که تنش آبی قابل‌توجهی را تجربه می‌کنند برجسته می‌کند.
از لحاظ تاریخی، به دست آوردن تخمین‌های دقیق و قابل اعتماد از حجم کل آب ذخیره شده در رودخانه‌ها در سراسر جهان به دلیل محدودیت در تکنیک‌های اندازه‌گیری و در دسترس بودن داده‌ها، چالش‌های مهمی را ایجاد کرده است.
تحقیقات اخیر ناسا گام‌های مهمی در این موضوع برداشته است. این تحقیق با استفاده از ترکیبی از مدل‌های محاسباتی پیشرفته و اندازه‌گیری‌های گسترده جریان سنج، تخمین می‌زند که رودخانه‌های زمین مجموعا حدود ۵۳۹ مایل مکعب (۲۲۴۶ کیلومتر مکعب) آب را در خود جای داده‌اند.
حجم آب رودخانه‌ها اگرچه کم است اما اهمیت قابل‌توجهی دارد که نشان‌دهنده کسری از کل منابع آب شیرین است که فقط ۲.۵ درصد از آب زمین را تشکیل می‌دهد، با این حال، این مقدار برای مدیریت چرخه آب جهانی ضروری است.
آب رودخانه به‌طور گسترده‌ای از اکوسیستم، کشاورزی و جمعیت انسانی پشتیبانی می‌کند. تاثیر آن بسیار بیشتر از حجم آن است.
گروه تحقیقاتی اندازه‌گیری‌های سنتی جریان سنج را با شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای هیدرولوژیکی پیشرفته یکپارچه کردند. این روش شامل تجزیه و تحلیل تقریباً سه میلیون بخش رودخانه در سراسر جهان است که نشان‌دهنده تلاشی جامع برای ترسیم دینامیک رودخانه با دقت بیشتری نسبت به قبل است.
حوضه رودخانه آمازون در مطالعه اخیر به‌عنوان منطقه بسیار مهم برجسته شده است و نقش اساسی آن را در سیستم هیدرولوژیکی جهانی نشان می‌دهد.
این حوضه وسیع که بزرگترین سیستم رودخانه‌ای جهان از نظر حجم است، تقریباً ۳۸ درصد از کل ذخیره آب رودخانه جهان را در خود جای داده است. این رقم قابل‌توجه نه تنها حجم عظیم آبی که آمازون در اختیار دارد را نشان می دهد، بلکه بر نقش حیاتی آن در حفظ تعادل آب جهانی نیز تأکید می‌کند.
علاوه بر این، نتایج این تحقیق نشان داد که حوضه آمازون ۱۸ درصد از کل تخلیه رودخانه‌ها به اقیانوس‌های جهان را تشکیل می‌دهد.
این مطالعه مناطقی را مشخص می‌کند که استفاده شدید از آب انسانی منجر به کاهش دبی رودخانه می‌شود. مناطق قابل توجه شامل حوزه رودخانه کلرادو، آمازون، اورنج و موری دارلینگ است. این تجزیه و تحلیل نقاط بالقوه را شناسایی می‌کند که در آن مدیریت دقیق منابع آب در اولویت قرار دارد.
این مطالعه جامع، درک ما را از دینامیک آب رودخانه ارتقا می‌دهد و مناطقی را که با مقادیر فزاینده‌ای با کمبود آب مواجه هستند، مشخص می‌کند.
این بینش‌ها بر نیاز به راهبردهای پیشگیرانه مدیریت منابع آب شیرین برای اطمینان از سلامت مداوم این سیستم‌های حیاتی و جوامعی که آنها را حفظ می‌کنند، تأکید می‌کند.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Geoscience منتشر شده است.
انتهای پیام
