ردپای بزرگترین پرنده شکارچی تاریخ کشف شد

فیلم پرفروش «پارک ژوراسیک» در سال ۱۹۹۳ تصور مردم از دایناسورها را تغییر داد و ولوسیراپتور را به خط مقدم وحشت پیش راند. ولوسیراپتورهای واقعی در واقع شکارچیان حیله‌گر و ترسناکی بودند، اما از نظر اندازه، بسیار کوچکتر از تصویرشان در فیلم بودند، به بیان دیگر، اندازه آن‌ها به یک بوقلمون نزدیک بود. 

لیدا زینگ، دیرین‌شناس چینی و مدیر پروژه، می‌گوید: «وقتی ردپای یک جانور شکاری را بینید، آن را می‌شناسید. اما این ردپاها با ردپاهایی که تاکنون پیدا شده، فرق دارند.» 

مجموعه‌ای از پنج ردپا که هر کدام حدود ۳۵ سانتی‌متر طول دارند، نشان می‌دهد طول تقریبی این شکارچی ۴ متر بوده و ارتفاع دمش از زمین دست‌کم ۱ متر بوده است. این اندازه‌ها سبب می‌شود فوجیانیپوس بسیار بزرگ‌تر از بیشتر ولوسیراپتورها باشد که معمولاً طول آن‌ها بیش از ۱ متر نبوده و کمتر از ۴۵ کیلوگرم وزن داشتند. 

دیرین‌شناسان پنج ردپای بزرگ را پیدا کردند که هر کدام حدود ۳۵ سانتی‌متر طول داشتند

این ردپاها با وجود اندازه بزرگ‌شان، یک ویژگی مشخص از ردپاهای جانوارن شکارچی را دارند: دو انگشت پا. 

اِسکات پِرسونز، استاد کالج چارلستون و از اعضای تیم تحقیقاتی اکتشاف می‌گوید: «ردپاهای دایناسورهای گوشتخوار معمولی دارای سه انگشت رو به جلو است. اما ردپاهای دو انگشتی نشانه دینونیکوسورها هستند که بیشتر به عنوان جانورانی شکارچی شناخته می‌شوند.»

رایلی بِلَک از مجله اِسمیتسونین سال ۲۰۱۲ نوشت: «جانوران شکارچی سه انگشت داشتند، اما انگشت میانی را که اسلحه‌مانند و انحنادار و بزرگتر از دو پنجه دیگر بود، بالا نگه می‌داشتند. بالا نگه داشتن این انگشت، از کند شدن آن در اثر خراشیدن روی زمین جلوگیری می‌کردند. این رفتار موجب به بجا ماندن ردپاهایی شد که به نظر می‌رسید فقط دو انگشت پا دارند.»

دیرین‌شناسان بر اساس نسبت انگشتان پا، معتقدند جانوران شکارچی تازه کشف‌شده ممکن است ترودنتید باشند. ترودنتیدها (خویشاوندان نزدیک پرندگان امروزی) تروپودهای کوچک، نسبتاً باهوش و پرداری بودند که در دوره کرتاسه پسین در آسیا و آمریکای شمالی می‌زیستند. تا آنجا که دانشمندان می‌دانند تنها ترودنتیدهای بزرگ دیگر در آلاسکا زندگی می‌کردند که این گونه جدید را منحصر به فرد می‌کند. 

اندازه بزرگ فوجیانیپوس حاکی از افزایش توانایی شکارگری و تغییر به سمت طعمه بزرگتر است.

گونه‌های تازه کشف‌شده به لطف اندازه و سرعتی که داشتند، احتمالاً با بزرگ‌ترین دایناسورهای زمان خود رقابت می‌کردند. اما زمانی که تیرانوزورها تکامل یافتند (که در نهایت سبب پیدایش تیرانوسوروس رکس شدند)، ممکن است شکارچیانی مانند فوجیانیپوس با مشکل مواجه شده باشند. 

استیو بروسات، دیرین‌شناس دانشگاه ادینبورگ در اسکاتلند که در این تحقیق دخالتی نداشته، گفته است: «در این مدت، به نظر می‌رسد این دو گروه مهم از دایناسورها، هر دو بر سر قرارگیری در صدر هرم شکارچیان متوسط رقابت می‌کردند.»