به گزارش ایسنا، نوذر شفیعی، کارشناس حوزه روابط بین‌الملل در یادداشتی که در جام جم منتشر شده نوشت:جمعیت، وسعت و همسایگی و همچنین قدرت بالای نظامی از جمله ویژگی‌های هر دو کشور محسوب می‌شود و از این رو تلاش‌های زیادی صورت می‌گیرد تا میان اسلام‌آباد و تهران تنش به وجود آید و طبعا بروز هرگونه تنشی میان دو کشور برای هر دو خطرناک است.
این نکته را باید در نظر داشت که هر دو کشور دارای دشمنان و رقیبان سنتی هستند. هند رقیب اصلی پاکستان به‌شمار می‌رود و از سویی دیگر اسرائیل هم دشمن سنتی ایران محسوب می‌شود که طی هفته‌های اخیر شاهد افزایش تنش میان جمهوری اسلامی و رژیم صهیونیستی بودیم. مضاف بر این‌که برای ایران رقبای منطقه‌ای دیگری هم وجود دارد.
موضوع دیگر اقتصادی است؛ در شرایط کنونی پاکستان به لحاظ اقتصادی وضعیت خوبی ندارد، علاوه بر این‌که جمهوری اسلامی هم سال‌هاست درگیر تحریم است و طبعا بعد از اجرایی‌کردن قانون صلح قرن ۲۱ از سوی آمریکا ممکن است با تشدید فشارها از سوی غرب مواجه شویم؛ بنابراین طبیعی است که دو دولت برای همکاری با هم در حوزه‌های مختلف اقتصادی تعاملاتی داشته باشند.
نکته دیگر این‌که هر دو کشور در نواحی مرزی با گروه‌های تجزیه‌طلب مواجه هستند، علاوه بر این‌که پدیده تروریسم هم از جمله مسائلی است که به‌عنوان یکی از مشکلات سر راه هر دو کشور وجود دارد؛ بنابراین همکاری در این حوزه‌ها حتما باعث ارتقای وضعیت امنیتی در نواحی مرزی میان دو کشور خواهد شد.از این رو، اقتضای وضعیت جاری و همچنین مبتنی بر واقعیت‌های موجود، گسترش روابط و تعاملات میان ایران و پاکستان است. مضافا این‌که هر دو از پیشینه تاریخی خوبی در حوزه روابط سیاسی و امنیتی برخوردارند.
طبعا گسترش روابط میان اسلام‌آباد و تهران بر نوع تعاملات آنها با دیگر همسایگان هم تاثیرگذار خواهد بود. در واقع ایران و پاکستان مطلقا در حوزه افغانستان رقیب هم محسوب نمی‌شوند و هر دو کشور می‌توانند برای دستیابی به ثبات در افغانستان با هم همکاری خوبی داشته باشند.نگاهی به گذشته نشان می‌دهد که ایران و پاکستان هر دو از تاریخچه درخشانی در حوزه روابط همسایگی برخوردارند و به‌ویژه در حوزه استراتژیک می‌توانند تعاملات خود را گسترش دهند.
انتهای پیام
