میرآرمان واعظی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه رودخانه مرزی آستاراچای به جهت واقع شدن در حوزه نوار مرزی و محصور شدن از سمت دو کشور جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان بکرترین بستر طبیعی تامین کننده خزانه ژنتیکی ماهیان استخوانی به ویژه ماهی سفید خزری است، اظهار کرد: قرار گرفتن رودخانه مرزی آستاراچای در محدوده ممنوعه مرز، کمترین عارضه و تهدید زیست محیطی را متوجه این رودخانه می‌کند و این رودخانه بهترین گزینه تکثیر طبیعی و بازسازی ماهی سفید ویژه‌ی دریای خزر است.
وی با اشاره به اینکه تنها مشکلی که موجب بر هم زدن آرامش این رودخانه مرزی می‌شود، صید ماهی در فصل مهاجرت و تخم‌ریزی انواع ماهیان استخوانی خزری است که همه ساله از اواخر اسفند ماه و با ۱۰ روز تمدید تا پنجم اردیبهشت ماه و با ادوات غیر اصولی انجام می‌شود، افزود: شیلات به علت تقارن ایام ماهیگیری در رودخانه مرزی آستاراچای با ایام تخم‌ریزی ماهیان استخوانی در این رودخانه، موافق ماهیگیری نبوده ولی ملاحظات در خصوص رفاه مرزنشینان و برخی مصالح اجتماعی موجب ادامه ماهیگیری در این رودخانه طی سال‌های گذشته شده اما در مجموع شیلات مخالف این نوع روش صید است.
واعظی گفت: رودخانه مرزی آستاراچای از نظر اکولوژیک و شیلاتی دارای اهمیت بسیاری است و با توجه به اینکه بسیاری از گونه‌های با ارزش دریای خزر برای زادآوری وارد این رودخانه می‌شوند، باید با رایزنی با سازمان‌های ذیربط از جمله محیط زیست و همچنین هنگ مرزی آستارا نسبت به برنامه‌ریزی تکثیر و بازسازی ذخایر آبزیان خزری در این رودخانه مرزی اقدام شود.
رئیس اداره شیلات آستارا تصریح کرد: رودخانه مرزی آستاراچای که از ارتفاعات شمالی شهرستان آستارا سرچشمه می‌گیرد، علاوه بر نقش مرزی، غنی‌ترین بانک ژنی آبزیان استان گیلان نیز محسوب می‌شود و ساماندهی فصل ماهیگیری در این رودخانه با توجه به تخم‌ریزی و حفظ ذخایر دریایی و رودخانه‌ای منطقه ضروری است.
وی اظهار کرد: فصل ماهیگیری در رودخانه مرزی آستاراچای هر سال به مدت یک ماه به صورت مشترک و طبق پروتکل مرزبانی‌های دو کشور همسایه بین صیادان آستارای جمهوری اسلامی ایران و آستارای جمهوری آذربایجان انجام می‌شود و در مجموع با توجه به اوج تخم‌ریزی ماهیان در رودخانه مرزی آستاراچای، زمان صید از دیدگاه شیلات و محیط زیست منطقی و اصولی نیست.
واعظی افزود: صیادان مرزنشین هر سال با مجوز مرزبانی‌های دو کشور بدون دخالت شیلات و محیط زیست در فصل ممنوعه اقدام به ماهیگیری در رودخانه مرزی آستاراچای می‌کنند و کارت‌های تردد برای صیادان بدون هماهنگی با اداره شیلات که وظایف مشخص شده‌ای در این زمینه دارد صادر می‌شود، مخالف تمدید صید ماهی در این رودخانه هستیم.
رئیس اداره شیلات آستارا کاهش ذخایر ماهیان استخوانی در دریای خزر را یکی از دغدغه‌های محیط زیست و شیلات دانست و تصریح کرد: رودخانه‌ها یکی از منابع تأثیرگذار برای ذخایر آبزیان دریایی محسوب می‌شوند.
وی، افزود: سال به سال تعداد صدور کارت‌های ویژه صیادی در رودخانه مرزی آستاراچای افزایش می‌یابد و متاسفانه شاهد حضور افراد غیر بومی برای صید ماهی در رودخانه مرزی آستارا چای هستیم و توصیه‌های شیلات در اهمیت حفظ بهترین و غنی‌ترین بانک ژنی آبزیان استان گیلان جدی گرفته نمی‌شود.
رئیس اداره شیلات آستارا با بیان اینکه تشکل‌های زیست محیطی و دوستداران محیط زیست در شهرستان مرزی بندر آستارا، با ارسال نامه‌ای به اداره شیلات و فرمانداری آستارا خواستار ساماندهی صید ماهی در رودخانه مرزی آستاراچای شدند، اظهار کرد: متاسفانه در بحث صیادی در رودخانه مرزی آستارا چای هر شخصی با هر وسیله‌ای صیادی می‌کند و این نوع روش صید غیر کارشناسی و غیر منطقی است و نسل کشی ماهی سفید را به همراه دارد.
واعظی افزود: در بازدیدی که به اتفاق معاون صید اداره کل شیلات استان گیلان با همراهی نیروهای هنگ مرزی آستارا از رودخانه مرزی آستارا چای داشتیم، مقرر شد با همکاری فرماندار شهرستان و هنگ مرزی آستارا و در جلسه‌ای با حضور مسئولان ذیربط مکان صید، مجوز صید و ادوات صید مورد بحث و بررسی قرار گیرد تا با یک جمع‌بندی کامل از این وضعیت نامفهوم، سردرگم و نامشخص خارج شویم.
به گزارش ایسنا، شهرستان آستارا در شمال غربی استان گیلان و مجاورت کشور جمهوری آذربایجان قرار دارد و خط مرز آن توسط رودخانه محلی موسوم به آستاراچای تعیین می‌شود و بر اساس خط تالوگ نیمی از رودخانه و پل مرزی آستاراچای به طرف ایرانی و نیم دیگر به جمهوری آذربایجان تعلق دارد. همه ساله در فصل مراجعه ماهیان استخوانی برای تخم‌ریزی به رودخانه‌های آب شیرین حاشیه دریای خزر به ویژه رودخانه مرزی آستاراچای، تعدادی از سکنه دو طرف مرز با کنترل و صدور مجوز توسط عوامل مرزبانی دو کشور اقدام به ماهیگیری در این رودخانه مرزی می‌کنند.
رودخانه مرزی آستاراچای به دلیل نبود امکان کشتیرانی در آن، براساس خط منصّف به صورت مساوی بین ایران و آذربایجان تقسیم شده و هرگونه بهره‌برداری از این رودخانه به صورت مشترک بین دو کشور انجام می‌شود.
انتهای پیام
