به گزارش خبرنگار مهر؛ داستان از کمبود معلم در مدارس آغاز شد. وقتی که علی فرهادی سخنگوی وزارت آموزش و پرورش گفت: مهر ۱۴۰۲ را با کمبود بیش از ۲۰۰ هزار معلم آغاز کردیم.
در چنین شرایطی بود که وزارت آموزش و پرورش برای جبران کمبود نیرو، از دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان استفاده کرد.
بر اساس تصمیم وزارت آموزش و پرورش دانشجویان ورودی ۹۹ دانشگاه فرهنگیان، که سال آخر تحصیل خود را می‌گذراندند؛ اواخر مهر سال تحصیلی جاری به ناگاه و برخلاف همه وعده‌های دانشگاه، یک سال زودتر معلم شدند تا با فداکاری خود و عشقی که به تدریس به کودکان دارند, دانش آموزان کمتری از کمبود معلم ضربه بخوردند.
اما این تدریس اجباری دانشجومعلمان در مدارس چه آثار زیانباری داشت؟
پیگیری‌های خبرنگار مهر نشان می‌دهد این نومعلمان از مهر ۱۴۰۲ یعنی به مدت ۷ ماه از سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ در مدارس مشغول تدریس بودند ولی واریزی‌هایی کمتر از یک میلیون تومان برای این ۷ ماه تدریس به آنان داده شده است..
۳۰ هزار تومان حقوق گرفتم
یکی از این نومعلمان که دانشجوی سال چهارمی دانشگاه فرهنگیان در تهران بود به خبرنگار مهر گفت: من برای رفتن به کلاس درس هر روز هزینه ایاب و ذهاب دارم؛ هزینه‌های دیگری هم به من تحمیل می‌شود تا در کلاس درس حاضر شوم اما این ماه برای من فقط ۳۰ هزار تومان واریز کردند. بخشی از حقوقم بابت هزینه و شهریه کلاس‌های مجازی دانشگاه کسر شد و بخش دیگر ناشی از تبدیل وضعیت ما از دانشجویی به معلمی بود که یک ماه از حقوقم کسر گردید.
نه تنها حقوق معلمی مناسبی به این دانشجو معلمان پرداخت نشده که مبلغی از کمک هزینه و حقوق دانشجویان هم به بهانه هزینه‌های خوابگاه از آنان کسر شده است.
موضوع عجیب کسر ۴۵ درصد از حقوق
شاید عجیب‌ترین و ناعادلانه‌ترین برخوردی که با دانشجومعلمان در سال تحصیلی جاری شده؛ کسر ۴۵ درصد و ۲۵ درصد از حقوق دانشجومعلمان است.
تعدادی از دانشجومعلمان در گفت و گو با مهر تأیید کردند که دانشگاه هزینه خدمات ارائه شده به دانشجو را بدون اطلاع قبلی و در اقدامی نامتعارف از حقوق دانشجومعلمان برداشته است. حقوقی که در ماه‌های قبل هم ناچیز بود؛ حالا با این کسورات حسابی آب رفته است.
دانشجومعلمان معتقدند مسئولان دانشگاه بدون محاسبه دقیق میزان استفاده دانشجو از امکانات خوابگاهی و امکانات رفاهی، از حقوق دانشجویان خوابگاهی ۴۵ درصد و از حقوق دانشجویان ترددی و غیرخوابگاهی ۲۵ درصد را کسر می‌کند؛ سوالی که مطرح می‌شود این است که میزان استفاده دانشجویان از امکانات رفاهی چه مقدار است یا باید چه مقدار باشد که از حقوق دانشجو معلم مبلغی کسر نشود.
دانشجومعلمان می‌پرسند چرا کسر حقوق ناشی از تبدیل وضعیت به یکباره و بدون اطلاع قبلی صورت گرفته است؟
دانشجو معلمان بر این موضوع تاکید داشتند که تاکنون چندین هزار دانشجوی متعهد خدمت در دانشگاه‌های مختلف کشور تحصیل کرده‌اند، از حقوق و مزایای قانونی بهره‌مند شده و نسبت به پرداخت هزینه غذا و خوابگاه اقدام کرده‌اند، اما مسئله و موضوعی تحت عنوان کسر ۲۵ درصد و ۴۵ درصد نداشته‌اند، لذا کسر ۴۵ درصد و ۲۵ درصد مبتنی بر قانون نیست و لغو آن نیز نیاز به قانون‌گذاری جدید ندارد.
تدریس همزمان دانشجومعلمان به وضعیت تحصیلی آنان در دانشگاه فرهنگیان هم ضربه زده است؛ در ابتدایی‌ترین حالت، یک دانشجو معلم ناچار است بسیاری از زمان خود را روزانه و در طول هفته به جای مطالعه مطالب دانشگاهی، به تدریس در کلاس، طراحی پرسش از دانش آموزان و تصحیح اوراق امتحانی بگذراند.
دانشگاه فرهنگیان که در ابتدا قول داده بود نهایت همکاری را با وضعیت شغلی این دانشجو معلمان کند؛ امتحانات پایان ترم را حضوری برگزار کرد که بسیاری از دانشجومعلمان را برای شرکت در امتحانات به دردسر انداخت. بسیاری از این دانشجومعلمان به جلسه آزمون نرسیدند و یا کلاس‌های درس خود را به ناچار برای شرکت در امتحانات رها کردند.
اجبار ناگهانی دانشجومعلمان برای حضور در کلاس درس برای معلمی، عمل نکردن به وعده‌های پی در پی در خصوص واریز مبلغ حق التدریسی‌ها و کسورات دانشگاه که به صورت غیرشفاف، ناگهانی و بدون اطلاع قبلی بر دانشجومعلمان تحمیل شده است؛ موجب شده تا دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان خصوصاً دانشجویان ورودی ۹۹ چه در تدریس در مدرسه و چه در تحصیل در دانشگاه دچار مشکل شوند.
حال این سوال مطرح است که با توجه به تداوم کمبود معلم در مدارس، آیا در سال‌های آینده باز هم شاهد به کار گیری بدون برنامه و نامناسب دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در کلاس‌های درس خواهیم بود؟
