"دژرشکان" بازماندهای ۲۵۰۰ ساله از حکومت اشکانیان در ری+فیلم
دژ رشکان بازماندهای از حکمرانی سلسله اشکانیان و پایتخت بهاره شاهان اشکان در مرکز شهرری که به دلیل قرارگیری بر روی تپه‌های چشمه علی از خیابان‌های اطراف نیز به خوبی دیده می‌شود و پذیرای گردشگران نوروزی است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ری، دژ رشکان یکی از این بازمانده‌های 2500 ساله در مرکز شهرری و در محله صفائیه است که همواره با وجود عدم ساماندهی و فضاسازی مناسب مورد اقبال گردشگران و بازدیدکنندگان قرار داشته است.
شهرری در جنوبی‌ترین بخش پایتخت سابقه‌ای بیش از 8 هزار ساله دارد که در سه دوره مادها، سلجوقیان و آل‌بویه پایتخت ایران زمین بوده و در برخی منابع تاریخی از آن به عنوان نهمین و در برخی دیگر به عنوان سیزدهمین شهر جهان نام برده می‌شود که با وجود آثار شاخص تاریخی بسیار اما متأسفانه هنوز هیچ جایی در فهرست جهانی یونسکو باز نکرده است.
دژ رشکان یکی از آثار 2500 ساله در مرکز شهرستان ری و در محله صفائیه و روی تپه چشمه علی واقع شده که به واسطه قرارگیری بر روی تپه‌های چشمه علی از خیابان‌های اطراف نیز به خوبی دیده می‌شود.
محققان و مورخان درباره وجه تسمیه دژ رشکان شهر ری و تاریخچه آن بر این باورند که از آنجا که این دژ میراث بجا مانده از دوره نسبتا طولانی اشکانیان یا پارتیان است اسم این دژ بزرگ، رشکان، هم از واژه ارشک که پایه گذار شاهنشاهی اشکانیان بود گرفته شده، ری هم در آن دوره نامش ارشکیه بود و از این منطقه تاریخی که یکی از بهشت‌های باستان شناسی ایران محسوب می‌شود آثار و ابزار جنگی کهن بسیاری کشف شده که علاقمندان می‌توانند در موزه ایران باستان از آن بازدید کنند.
این قلعه میراث ارزشمند اشکانیان و پس از آن امپراتوری ساسانی است. از جهت معماری دژ مذکور بالای کوه استواری بنا شده و مصالح بکار رفته در آن از سنگ و ساروج است.
به نظر می رسد دژ رشکان شهرری پایتخت بهاره شاهان اشکانی بوده و نیز یکی از اماکن مهم برگزاری مراسم و آیین‌های نوروزی در دوره امپراتوری ساسانی محسوب می‌شد. کاوشگران باستان شناس در جستجوهای اخیر خود در محوطه دژ رشکان به آثاری از آخرین سازه‌های معماری کاخ سیاوش دست یافتند که آن را به اواخر دوره حکومت ساسانی نسبت می‌دهند.
این سازه که از سنگ و ساروج است بعد از گذشت سال ها از میان توده‌هایی از خاکروبه‌ها و زباله‌های شهری کشف شد. مورخان و کارشناسان میراث فرهنگی بر این باورند که این کاخ به سیاوش بن مهران آخرین حکمران سلسله ساسانی ری تعلق داشته است. هفتاد سال پیش از این باستان شناسی آلمانی – آمریکایی به نام پرفسور اشمیت در این نقطه عملیات کاوش و جستجوهای باستان شناسانه را انجام داد.
گفتنی است این دژ یکی از قلاع مستحکم این ناحیه بوده و محافظ هسته نخستین ری محسوب می‌شده که از سنگ و ساروج تشکیل شده و به دوره تاریخی اشکانیان تعلق دارد اما اکنون با این همه قدمت و بار تاریخی به خرابه‌ای برای سکونت معتادان متجاهر تبدیل شده که ساماندهی آن نیاز به مشارکت و اقدام کلیه دستگاه‌های نظارتی دارد.
انتهای پیام/
