احمد اکبری در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: در شرایطی که همه کودکان دانش و مهارت لازم برای حفظ امنیت خود در اینترنت را ندارند و به گفته یونیسف میلیون‌ها کودک در معرض خطر آنلاین online risk قرار گرفته‌اند، تأمین امنیت کودکان و دور نگه داشتن آنها از آسیب‌های فضای مجازی به عنوان دغدغه پیش از کرونا وجود داشت و پس از کرونا برجسته شد.
وی با بیان اینکه دوران کرونا نشان داد آشنایی با اینترنت نیاز کودکان برای «زندگی دیجیتال» Digital Life و حیات کنونی آنهاست، ابراز کرد: دنیای بدون خطر نامطلوب است و کودکان باید یاد بگیرند که گنجایش خطرات محاسبه شده را داشته باشند و تا آنجا که ممکن است عواقب آن را برطرف سازند در این میان باید تجزیه و تحلیل درستی از ارزیابی خطر و ارزیابی مزایای اینترنت داشت.
کنار گذاشتن نگرش‌های متمایل به حذف فضای مجازی
این روانشناس با بیان اینکه دسترسی به فضای اطلاعاتی از حقوق اساسی انسان‌هاست، افزود: نادیده گرفتن این مهم می‌تواند به انفعال و از دست رفتن موقعیت‌ها بیانجامد؛ بنابراین، باید از سطوح ابتدایی تا دانشگاه بخش عمده‌ای از آموزش در فضای مجازی محقق شود.
وی خاطرنشان کرد: اجبارهایی همچون کرونا اهمیت ورود به آموزش‌های مجازی را به نظام‌های آموزشی دیکته نموده است.
اکبری با اشاره به این خواسته یونیسف که باید ابزارهای یادگیری مجازی را افزایش و در اختیار مربیان، والدین و فرزندان قرار داد، گفت: دسترسی به سرویس‌ها و خدمات مرتبط با امنیت کودکان، دسترسی کودکان محروم و کم درآمد به اینترنت و حفظ روابط اجتماعی کودکان از طریق شبکه‌های اجتماعی ضروری است.
وی اعلام کرد: کودکان زیادی در سراسر دنیا این روزها از پنجره گشوده اینترنت به زیست خود ادامه می‌دهند اما واکنش والدین به این شرایط قابل تأمل است و از میزان استفاده کودکان از اینترنت در دوران کرونا احساس بدی دارند.
این روانشناس کودکان ادامه داد: والدین باید اطمینان حاصل کنند دستگاه‌های در دسترس کودکان به جدیدترین ورژن های و برنامه‌های ضد ویروس مجهز هستند و با کودکانشان گفتگوی آزاد و دوستانه درباره چگونگی ارتباط با سایرین در زمان اتصال به اینترنت داشته باشند.
والدین هوشیار باشند
اکبری با تأکید بر وضع قوانینی درباره چگونگی، زمان و مکان استفاده از اینترنت با موافقت و همراهی کودکان گفت: والدین باید نسبت به علائم استرس و پریشانی کودکان ناشی از فعالیت‌های آنلاین هوشیار باشند.
وی گفت: احترام والدین به آزادی انتخاب کودک و نوجوان قادر به کنترل و نظارت بر فعالیت‌های آنلاین آنها بوده و در زمینه مصرف رسانه باید میانجیگری کنند که این میانجیگری شامل؛ طیفی از ایجاد ممنوعیت در دسترسی به صفحات مضر، نظارت در کاربری، کاربری فعال میان والدین و کودک، تسهیلگری در هدایت به صفحات مفید، ارتقاء سیاست‌های حفاظتی فعلی خود، مطابقت با واقعیت‌های یادگیری از خانه می‌شود.
اکبری افزود: والدین باید با نظارت و ترویج بر رفتارهای مناسب آنلاین، اطمینان یابند کودکان به خدمات مشاوره‌ای مدرسه دسترسی دارند.
وی با اشاره به نقاط منفی آموزش‌های مجازی، گفت: استمرار آموزش‌های مجازی می‌تواند تفاوت‌های فردی و هدایت تحصیلی را به چالش بکشد.
این استاد دانشگاه آزاد، عدم آموزش معلمان در دانشگاه‌ها و مراکز تربیت‌معلم منطبق بر آموزش از راه دور الکترونیکی و مجازی را به عنوان یکی از نقاط ضعف آموزش‌های مجازی برشمرد و ابراز کرد: با توجه به نبود امکانات در برخی مناطق به خصوص خانواده‌هایی که به لحاظ مالی امکان فراهم نمودن وسایل ارتباط جمعی را برای کودکان ندارد و نبود محتوا و طراحی برنامه‌های درسی کتب موجود به ویژه دروسی همچون ریاضی و علوم مناسب آموزش‌های مجازی نیست.
اکبری اذعان کرد: عدم آشنایی با شیوه‌ها و فنون تعامل در فضای مجازی و گرما بخشی به کلاس درس و کاهش مناسبات انسانی در دراز مدت می‌تواند به جایگزینی فناوری و وسایل آموزشی به جای روابط چند وجهه کلاسی بین شاگردان و معلم و شاگردان با یکدیگر شود.
انتهای پیام
