خبرگزاری مهر؛ گروه استانها: در قلب سنندج، شهری که هویتش با تاریخ و فرهنگ درآمیخته است، سه‌راه نمکی در آستانه عید سعید غدیر خم، به کانون تپش قلب‌های شیفته ولایت تبدیل شد.
این نقطه از شهر، جایی که کوچه‌ها با نفس‌های گرم مردم به هم گره می‌خورند، شاهد موجی خروشان از جمعیت بود که با پرچم‌های سبز و سپید، نوای دف و زمزمه نام علی (ع)، حماسه‌ای بی‌نظیر از عشق و ایمان را رقم زدند.
نسیم ملایم غدیر، پرچم‌ها را به رقص درآورده بود و هر پرچم، داستانی از ارادت و دلدادگی به مولای متقیان را روایت می‌کرد.
حضور موکب‌داران و برپایی ضیافتی دلنشین برای حاضران
یکی از جلوه‌های بی‌بدیل این جشن، حضور پررنگ موکب‌داران بود. آنان که با عشق به علی (ع) آمده بودند، هر یک به سهم خود، بانی ضیافتی دلنشین برای حاضران شدند.
عطر نان محلی که از تنورهای موکب به مشام می‌رسید، گویی فضای شهر را با بوی اصالت و مهمان‌نوازی پر کرده بود.
یکی از موکب‌داران، با عشق و ارادتی وصف‌ناپذیر، پای تنور ایستاده بود و با هر قرص نانی که می‌پخت، عطر سنت و ایمان را در خیابان‌ها می‌پراکند.
در گوشه‌ای دیگر، هندوانه‌های قاچ‌شده با رنگ سرخ و آبدارشان، به سینی‌های بزرگ منتقل می‌شدند و با لبخندی از سر مهربانی و سخاوت، در میان جمعیت پرشور توزیع می‌گشتند.
محبت و همدلی پیام جشن غدیر
هر تکه هندوانه، نه تنها تشنگی را فرومی‌نشاند، بلکه پیامی از محبت و همدلی را به ارمغان می‌آورد.
شربت‌های گوارا و شیرینی‌های متنوع نیز بخش جدایی‌ناپذیری از این ضیافت معنوی بودند.
هر یک از این موکب‌داران، با نیتی خالص و دلی لبریز از عشق، سهمی در شادی و سرور غدیر داشتند، این صحنه‌ها، تصویری روشن از همبستگی و سخاوت مردم سنندج را به نمایش می‌گذاشت.
نوای دف موسیقی جشن غدیر سنندج
صدای دف، نه تنها یک آوا، که نوای عشق بود؛ نوایی که از عمق جان برمی‌خاست و گوش جان حاضران را می‌نواخت.
چهره‌ها از اشتیاق می‌درخشیدند و هر نگاهی، روایتگر ارادتی عمیق بود. کودک و بزرگ، زن و مرد، با قلب‌هایی سرشار از ارادت، یک‌صدا نام مولای عاشقان، حضرت علی (ع) را زمزمه می‌کردند.
این زمزمه، نه تنها از حنجره، بلکه از اعماق جان برمی‌خاست و در فضا می‌پیچید و شور و شعوری بی‌نظیر را خلق می‌کرد.
سنندج، در آن شب، تنها یک شهر با خیابان‌ها و ساختمان‌هایش نبود؛ بلکه تجسمی بود از پیوندی ازلی میان مردم و ولایت. پیوندی که ریشه در اعتقادات و باورهای عمیق این سرزمین داشت و هر ساله در چنین ایامی، به شکلی باشکوه تجلی می‌یافت.
بر روی دوش دل‌ها، غدیر شکفته بود؛ نه در قاب خشک تاریخ، بلکه در ضربان لحظه‌هایی زنده و ملموس که تا ابد در حافظه‌ی شهر و مردمانش حک خواهد شد.
جشن غدیر عهدی دوباره با علی (ع)
این شکوه، نه تنها در پرچم‌های برافراشته و نواهای شادمانه، بلکه در لبخندها، اشک‌های شوق و گام‌های مطمئن مردمانی نمایان بود که با حضورشان، عهدی دوباره با علی (ع) بستند.
این هم‌آوایی شور و عشق، این تجلی ایمان در آئینه نگاه مردمانی که با قلبی آکنده از ارادت، در این جشن شرکت کرده بودند، پیامی روشن داشت اینکه «غدیر» تنها یک عید نیست، بلکه نمادی از پیوند ناگسستنی مردم ایران با ولایت و امامت است.
سنندج، بار دیگر نشان داد که قلب کردستان، با شور و ارادت به اهل بیت (ع) می‌تپد و غدیر، همچنان زنده و پویا، در رگ‌های این شهر جاری است، این حماسه باشکوه، نه تنها در خاطره‌ها، بلکه در دل‌ها ماندگار خواهد شد و هر ساله، با شکوهی فزون‌تر، تکرار خواهد گشت.
