ایران بزرگترین تولیدکننده محصولات باغی در منطقه/ جزییات صادرات محصولات کشاورزی به چین

رضا نورانی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، در واکنش به خبر ارسال 2 تن پرتقال به چین، گفت: چین کشوری است که سیاست خود را بر توسعه صادرات تنظیم کرده به عبارت دیگر صادرات جزو اصول اولیه تجارت آنها محسوب می‌شود از این‌رو تولید انواع محصولات از جمله کشاورزی را در دستور کار قرار داده است. بعد از عقد قراردادهایی بین ایران و چین، ما نیز تلاش کردیم در ازای واردات از این کشور با صادرات برخی محصولات تراز تجاری را حفظ کنیم.

وی با بیان اینکه می‌توان برای صادرات محصولات لبنی، پرتقال و سیب درختی به چین برنامه ریزی کنیم، گفت: بخش قابل توجهی از پرتقال تولیدی ایران از نوع تامسون است که این محصول به دلیل بیش از حد درشت بودن نمی‌تواند در بازارهای اروپایی‌ها و حتی چین خریدار داشته باشد و آنها به دنبال سایز‌های معقول‌تری هستند. واریته پرتقال باید اصلاح شود و از سوی دیگر باید برنامه توسعه صادراتی ما باید به گونه‌ای تنظیم شود که برای آنها قابل قبول باشد. کالاها از کشور چین 10 روزه وارد بنادر ما می‌شود ما نیز باید این امکانات را داشته باشیم که بتوانیم محصولات فسادپذیر را به این کشور ارسال کنیم تا مشکلاتی که کیوی ما در بازار هند داشت دوباره تکرار نشود.

وی با اشاره به پتانسیل بالای ایران در تولید محصولات کشاورزی، تصریح کرد: ایران کشور کم آبی است و چند سال پیاپی خشکسالی را پشت سر گذاشتیم با این وجود حرف نخست، در تولید محصولات کشاورزی را ما در منطقه می‌زنیم. به نظر می‌رسد بارش‌ها در سال گذشته و انتقال آب از دریای عمان به یزد امید افزایش تولید را در سال جاری تقویت کرده است.

رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با انتقاد از مشکلاتی که تعهدات ارزی برای صادرکنندگان ایجاد کرده است، گفت: مجلس تصویب کرد صادرکنندگان محصولات فسادپذیر و میوه از تعهدات ارزی معاف شوند اما شنیده‌ها حاکی از این مهم که شورای نگهبان این مصوبه را رد کرده است و این موضوع به این معناست که صادرکنندگان همچنان باید با این مشکلات دست و پنجه نرم کنند.‌

وی تاکید کرد: صادرکنندگان تمایل دارند که ارز را وارد کشور کند اما تحریم‌ها شرایط ورود ارز را دشوار کرده است؛ چرا که امکان مبادله ارزی بانکی وجود ندارد. البته قدمی که برای توافق بین ایران و عربستان برداشته شد تاثیرات مثبتی در روند تجاری ما گذاشت اما اگر این توافقات به مراودات بانکی بیانجامد و مشکل تعهدات ارزی حل شود شرایط صادرات بهبود پیدا خواهد کرد. در حال حاضر صادرکنندگان ایرانی چاره‌ای ندارند جز اینکه ارز خود را به صراف‌های محلی ارز بدهند و آنها ریال به حساب صادرکننده واریز کنند که این موضوع از سوی بانک مرکزی قابل قبول نیست.

به گفته عضو کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی؛ زیرساخت واردات ارز باید مشخص شود تا فشاری در این زمینه به صادرکنندگان وارد نشود.

نورانی با بیان اینکه عمده صادرکنندگان ما خرد هستند، افزود: سال گذشته تعهدات ارزی باعث شد بسیاری از صادرکنندگان واقعی تمایلی به ادامه کار از خود نشان ندهند از این‌رو باید سیاستی ایجاد شود که رشد و توسعه تولید، افزایش صادرات را با خود به همراه بیاورد.

این فعال اقتصادی با اشاره به لزوم حفظ بازارکشورهای حاشیه خلیج فارس، گفت: ما باید برای حفظ بازار 500 تا 600 میلیونی منطقه که تولیدکننده محصولات باغی نیستند اما مصرف شان زیاد است و خوب پول پرداخت می‌کنند برنامه‌ریزی کنیم. باید سیستم حمل و نقل جاده‌ای ما نو شود و حداقل به 5 هزار کانتینر یخچالی نیاز داریم همچنین امید ما نباید به کشتی‌های خارجی باشد که در صورت تحریم روند صادرات ما با چالش جدی مواجه شود.

نورانی با بیان اینکه باید چارچوب منظمی برای صادرات تعریف شود، گفت: نباید بی‌رویه صادر کنیم که قیمت‌ها به حدی پایین آورده شوند که هزینه حمل و نقل نیز برای صادرکننده به‌دست نیایید و از سوی دیگر در بازار داخلی نیز با کمبود مواجه شویم. باید در این میان بین سازمان توسعه تجارت و وزارت کشاورزی همکاری برقرار شود و موضوع را حل و فصل کنند تصمیم‌گیری‌ها در نهادهای مختلف ایست‌های صادرات را دوچندان می‌کند.

وی با اشاره به افزایش قیمت محصولات پتروشیمی‌ها، اضافه کرد: یخ‌دان‌هایی که محصولات کشاورزی در آنها بسته‌بندی می‌شوند بیش از 3 برابر شده‌اند و نجومی شدن قیمت مواد اولیه برای صادرکنندگان توقفی برای صادرات ایجاد کرده است؛ متغیر بودن قیمت‌ها روند برنامه‌ریزی برای صادرکنندگان را دشوار کرده است.

رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی در پاسخ به این پرسش که آیا صادرکنندگان محصولات کشاورزی در ازای صادرات این محصولات توانستند طلا وارد کشور کنند؟ گفت: صادرکننده محصول کشاورزی تخصص خرید طلا ندارد به دیگر سخن آگاهی و اطلاعات مربوط به واردات طلا را ندارند و باید بین واردکننده طلا و صادرکنندگان مشورت‌های صورت بگیرد و صادرکنندگان به واردکنندگان طلا معرفی شوند و به این موضوع شکل بدهند.